Kościół pw. Trójcy Przenajświętszej w Skarżycach (Zawiercie)

XVI-wieczny kościół posiada trzy okrągłe kaplice będące symbolem Trójcy Świętej. Klasycystyczny, drewniany ołtarz główny zdobiony jest bogatymi złoceniami. W nawie kościelnej na uwagę zasługuje barokowa ambona oraz ołtarze boczne w kształcie sarkofagów.

Kościół pw. Trójcy Przenajświętszej jest świątynią parafialną rzymskokatolickiej parafii pod tym samym wezwaniem, która należy do dekanatu Najświętszej Maryi Panny w Zawierciu położonego na terenie archidiecezji częstochowskiej, a która została utworzono w 1616 r.

XVI-wieczna trójnawowa świątynia reprezentuje styl wczesnobarokowy. Na zewnątrz widoczne są trzy okrągłe kaplice – rotundy, zdobione pilastrami i barokowymi facjatkami. Nad środkową kaplicą, która jest największa i w której znajduje się prezbiterium i ołtarz główny, dominuje wieżyczka opatrzona kilkoma okienkami, a na niej hełm, na szczycie którego promienieje ozdoba w kształcie monstrancji, oparta na koronie. Sąsiednie dwie wieżyczki zdobią korony i krzyże. Od frontu kościoła znajduje się wyniosła wieża z podwójnym dachem, zakończona zwykłą wieżyczką. Wysoko na wieży z trzech stron znajdują się po dwa okna, niżej zaś z dwóch stron widoczne są otwory strzelnicze. Wieże z okrągłymi kaplicami łączą mury z kamienia jurajskiego, za którymi wewnątrz znajduje się nawa kościoła.

Wnętrze kościoła zasługuje na wielką uwagę. Miejsce połączenia nawy z prezbiterium tworzy obszerną półokrągłą absydę, zaś po obu jej stronach znajdują się równolegle dwie półokrągłe, absydalnie sklepione kaplice. Wystrój wnętrza tworzą m.in.:

• klasycystyczny ołtarz główny, wykonany z drewna i bogato zdobiony, z XVII-wiecznym ołtarzem Trójcy Przenajświętszej i figurami św. Piotra i Pawła i późnobarokowym tabernakulum oraz rzeźbioną Ostatnią Wieczerzą na antypendium;
• boczny ołtarz późnorenesansowy z XVII-wiecznym obrazem Bożego Narodzenia i Pokłonu Pasterzy i obrazem św. Franciszka oraz drugi ołtarz boczny z późnorenesansowym obrazem św. Jana Chrzciciela;
• dwa ołtarze boczne w nawie kościelnej, murowane, w kształcie sarkofagów, w lewym znajduje się łaskami słynący cudowny obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem (Matki Boskiej Skarżyckiej);
• barokowa ambona i chór.

Do zabytkowego wyposażenia świątyni należą ponadto: monstrancja posiadająca ozdoby w postaci promieni, gron winogrona i korony na szczycie, kielich z inskrypcją „Ten kielich nakładem ks. J. Rudzkiego, plebana skarżyckiego – przerobiony i pozłocony w roku 1777”, puszka z XVII w. ukryta w srebrnej oprawie oraz ornaty z XVII i XVIII w. posiadające bogatą ornamentykę.

Źródło: peuk.fiiz.pl