Cmentarz Ewangelicki w Żorach

W czasie reformacji, gdy kościołem farnym zawiadywali protestanci, wyznawcy tej wiary chowani byli wokół tego kościoła Od lat 30. XVII stulecia w czasie rekatolizacji Śląska, mieszkańcy Żor tego wyznania chowani byli poza murami miasta w dość sporym oddaleniu, na obszarze tzw. Luterskiej Kępy. Po przyłączeniu Śląska do protestanckich Prus, w Żorach funkcjonował ewangelicki kościół pw. św. Barbary, którego lokalizacja nie jest znana, wiadomo jedynie, że spłonął w 1807 r. Prawdopodobnie pochówków dokonywano także wokół niego. Budowę nowego kościoła ewangelickiego rozpoczęto w połowie XIX wieku, obok niego zaś w 1851 r. powstał funkcjonujący do dziś ewangelicki cmentarz. Pochowany tam jest m. in. właściciel pałacu w Baranowicach – baron Emil von Durant de Sénégas, a także właściciel majątku rolnego w Folwarkach, kurator parafii ewangelicko-augsburskiej w Żorach – Adalbert Benecke.