Galeria "Konduktorownia" w Częstochowie
Konduktorownia jest prowadzona przez Towarzystwo Zachęty, którego jest jednocześnie siedzibą. Stowarzyszenie to powstało z inicjatywy historyka sztuki Piotra Głowackiego i twórców z Częstochowy. Jego celem jest:
- popularyzacja w społeczeństwie dokonań artystów w dziedzinie kultury i sztuki,
- integrowanie działalności artystów i miłośników kultury na rzecz krzewienia sztuk pięknych, muzyki, literatury, filmu oraz innych dyscyplin twórczych,
- przywracanie tradycji mecenatu artystycznego,
- angażowanie grup społecznych na rzecz kultury i sztuki,
- działalność edukacyjna i promocyjna na rzecz sztuki współczesnej,
- wychowanie i edukacja dzieci i młodzieży w zakresie kultury i sztuki,
- utworzenie Regionalnej Kolekcji Sztuki Współczesnej,
- utworzenie Interdyscyplinarnego Centrum Nowoczesności.
Towarzystwo realizuje swoje cele w szczególności przez:
- zorganizowanie i stopniowe uzupełnianie o nowe eksponaty Regionalnej Kolekcji Sztuki Współczesnej oraz zarządzanie nią (wybór, zakup i zabezpieczenie dzieł sztuki, działalność wystawiennicza, bazy danych),
- utworzenie i zarządzanie Interdyscyplinarnym Centrum Nowoczesności (adaptacja obiektów przemysłowych na centrum łączące funkcje artystyczne, społeczne, edukacyjne, rekreacyjne, rozrywkowe),
- organizację i prowadzenie galerii oraz salonów wystawienniczych, w tym „wędrujących wystaw”,
- prowadzenie prac badawczych, konferencji, seminariów, sympozjów, koncertów i festiwali interdyscyplinarnych,
- aktywną popularyzację dorobku artystów,
- działalność promocyjną,
- powoływanie sekcji i zespołów zadaniowo-merytorycznych,
- przydzielanie nagród artystom,
- wydawnictwa i kolportaż,
- impresariat, działania agencyjno-menadżerskie.
Stara konduktorownia jest doskonałym miejscem na realizację tak ambitnych celów towarzystwa. W oryginalnie zaadaptowanych wnętrzach odbywają się liczne wystawy, wernisaże, wydarzenia artystyczne, które przyciągają coraz więcej zainteresowanych. Zbiór, który powstaje w odniesieniu do stanu posiadania Muzeum Częstochowskiego, stanowi nowy zasób dzieł sztuk wizualnych. Kolekcja ma stać się oryginalnym fragmentem życia artystycznego w Częstochowie i regionie.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Historia konduktorowni jest nierozerwalnie związana z Koleją Warszawsko-Wiedeńską, zwaną niegdyś Drogą Żelazną Warszawsko-Wiedeńską. Była to pierwsza trasa kolejowa wybudowana na terenie Królestwa Polskiego z inicjatywy Polaków, a jej głównym zadaniem było wspieranie rozwoju gospodarczego Królestwa. Pomysł jej stworzenia pojawił się już w latach 30. XIX w. Jej trasa została wyznaczona w 1838 r., a w rok później prace nad jej budową zostały podzielone na odcinki. Te, które przebiegały przez Częstochowę nosiły numery III – odcinek od Piotrkowa do Częstochowy i Częstochowa (budową kierował inż. Roman Pollini, zastąpiony w trakcie robót przez inż. Adama Krauze) oraz IV – odcinek od Częstochowy do granicy Królestwa (budową kierował inż. Franciszek Leszczyński). W kwietniu 1839 r. oficjalnie swoją działalność rozpoczęło Towarzystwo Drogi Żelaznej Warszawa - Wiedeń. Pierwsze prace w terenie ruszyły już w 1840 r. Po rozwiązaniu towarzystwa w 1842 r. prace i finansowanie budowy kolei przejęły agendy rządowe i w 1844 r. zostały one wznowione. Uroczyste otwarcie ruchu kolejowego na pierwszym odcinku z Warszawy do Grodziska miało miejsce w 1845 r.
W latach 1845–1846 wzniesiono w Częstochowie pierwszy dworzec na trasie Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Miał charakter późnoklasycystyczny i kształtem przypominał lokomotywę – jego środkowa część miała piętro i kwadratową wieżę, natomiast boczne pawilony były parterowe.
17 listopada 1846 r. nastąpiło uroczyste otwarcie odcinka do Częstochowy. Już dzień wcześniej z Warszawy wyruszył do Częstochowy pociąg z namiestnikiem i gośćmi. Po przyjeździe do Częstochowy odbyło się oficjalne powitanie przez władze miasta i licznie przybyłe delegacje okolicznych miejscowości. Następnie udano się do klasztoru na Jasnej Górze, gdzie odprawiona została msza św., a goście zwiedzili klasztor. Później odwiedzono jeszcze szpital miejski i wojskowy, po czym przybyli goście powrócili na obiad do budynku dworu stacyjnego. Po pokazie sztucznych ogni ok. godz. 6 wieczorem wyruszono w podróż powrotną do Warszawy. 19 listopada w prasie ukazała się zapowiedź, że od 1 grudnia ruch na odcinku do Częstochowy będzie dostępny publicznie.
Źródło: peuk.fiiz.pl
