Zbiornik Wody Stara Orunia w Gdańsku
Zbiornik Wody Stara Orunia znajduje się na wzgórzu, w pobliżu parku Oruńskiego. Powstał w 1869 roku i był pierwszym zbiornikiem, z którego nowoczesnymi wodociągami płynęła do gdańszczan woda. Rezerwuar budzi skojarzenia sakralne ze względu na klasyczną konstrukcję, złożoną z naw i arkad, wymurowaną z czerwonej cegły wyprodukowanej w gdyńskich Kolibkach. Został wybudowany na planie kwadratu o boku 40 m, a jego wysokość to ponad 5 m.
Specyficzny mikroklimat oruńskiego rezerwuaru sprawił, że stał się jednym z największych i najbardziej wartościowych siedlisk nietoperzy w Polsce północnej. Dla ich spokoju i komfortu, wnętrze zbiornika zachowało swój pierwotny charakter i naturalną „patynę”.
Podczas prac remontowych w zbiorniku odkryto tzw. kapsułę czasu, wmurowaną w ceglaną konstrukcję budowli. Przesyłka ma charakter listu/dokumentu w butelce pozostawionego najprawdopodobniej przez budowniczych obiektu. Poza widoczną datą 1869 , pozostałej treści nie udało się odczytać. List jest elementem wystawy w innym udostępnianym podziemnym obiekcie – Zbiorniku Wody Stary Sobieski.
Choć leży głęboko pod ziemią, Zbiornik Wody Stara Orunia pełnił rolę wieży ciśnień, zaopatrując mieszkańców Gdańska w wodę pitną z jedynego wówczas ujęcia wody w Pręgowie. Dał początek nowoczesnemu, rozwijanemu do dziś systemowi wodociągowemu Gdańska. Pod względem wartości architektonicznej i atrakcyjności wizualnej w niczym nie ustępuje słynnej „Podziemnej Katedrze” w Łodzi i warszawskim filtrom, przy czym jest od tych obiektów starszy – został oddany do użytku w 1869 roku.
Źródło: szlak.gda.pl
Zbiornik Wody Stara Orunia jest największym w województwie pomorskim siedliskiem nietoperzy. Dzięki współpracy z sympatykami skrzydlatych ssaków udało się pogodzić funkcję ochrony siedliska z ochroną kulturową.
Wyłączony z eksploatacji w latach 70. (w 1978 r. ostatecznie odłączony od systemu), stał się jednym z najbardziej wartościowych przyrodniczo siedlisk nietoperzy w Polsce północnej. Od czasu rozpoczęcia systematycznego liczenia, każdej zimy znajduje się w nim kilkaset osobników z niemal pełnego przekroju gatunkowego nietoperzy występujących w Polsce. W Starej Oruni hibernują m. in. nocki rude, nocki Natterera, nocki duże i gacki brunatne. Udało się tam znaleźć także bardzo rzadkiego i zagrożonego wyginięciem nocka łydkowłosego.
Źródło: szlak.gda.pl
- Czynne od czerwca do sierpnia.
- Zwiedzać można go do połowy sierpnia ze względu na zimujące w nim nietoperze.
- Dojazd do zbiornika znajduje się od ul. Nowiny.
