Stary cmentarz parafialny w Imbramowicach
A-429 z 28.03.1975
Stary cmentarz parafialny w Imbramowicach to zabytkowy cmentarz założony w początkach XIX wieku, jako miejsce pochówku dla wiernych parafii rzymsko-katolickiej św. Benedykta Opata w Imbramowicach. Znajdują się tu XIX-wieczne ziemne mogiły parafian z nielicznymi zachowanymi kamiennymi nagrobkami i kamienne grobowce proboszczów imbramowickich z przełomu XIX i XX wieku. Drzewa nadające szczególny charakter powagi i spokoju temu wiejskiemu cmentarzowi, były wedle zwyczaju zasadzane na ziemnych grobach zamiast kamiennych pomników. Na cmentarzu znajduje się mogiła co najmniej 41 nieznanych powstańców poległych w bitwie 15 VIII 1863 r. w Imbramowicach i Glanowie.
Cmentarz oraz ogrodzenie z bramą, zostały wpisane do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.
Źródło: imbramowice.pl
W 1223 roku istniała w Imbramowicach kaplica drewniana pw. św. Benedykta. Parafię wzmiankują dokumenty z 1326 roku, a drewniany kościół wymienia Jan Długosz w Liber beneficiorum (ok. 1480 r.). Świątynia została opisana po raz ostatni w czasie wizytacji w 1727 roku. W latach 1732–1736 wybudowano murowany kościół.
Cmentarz parafii św. Benedykta Opata w Imbramowicach założono około 1820 roku. Najstarszy nagrobek z 1851 roku stoi nad grobem Józefiny Frej – guwernantki z miejscowej szkoły. Na cmentarzu znajduje się mogiła 41 powstańców poległych w bitwie 15 VIII 1863 roku w Imbramowicach i Glanowie, oraz Leona Rutkowskiego, w osobnym rodzinnym grobie. Ziemia z grobów powstańców została złożona na kopcu Józefa Piłsudskiego w Krakowie, podczas jego sypania w roku 1937.
Cmentarz otoczony jest murem z klasycystyczną murowaną bramą z 1848 roku. W budynku bramnym znajdują się dwa pomieszczenia.
Źródło: wikipedia.pl
