Kościół pw. św. Michała Archanioła w Jeżowie Sudeckim

Kościół św. Michała Archanioła w Jeżowie Sudeckim usytuowany na południowo-wschodnich peryferiach wsi, w oddaleniu od jej zabudowy. Otoczony przez cmentarz.

Kościół jest malowniczo położony w znacznym oddaleniu od wsi, pomiędzy nią, a Strupicami, które współcześnie są osiedlem mieszkaniowym Jeleniej Góry – Zabobrze, wybudowany został w 1574 roku jako woto ocalałych od zarazy (czarna śmierć?). Być może z tego powodu wzniesiono budowlę znacznie oddaloną od wsi przy cmentarzu, na którym pochowano licznych zmarłych. Ciekawostką jest, że w czasie jej budowy większość mieszkańców uznawała potestantyzm. Dlatego wkrótce po wybudowaniu kościoła przez grupkę ocalałych katolików świątynię przejęli ewangelicy.

Kościół tworzy prostokątna, dwuprzęsłowa sala, do której od północy przylega prostokątna zakrystia. Prezbiterium jest sklepione kolebkowo z głębokimi lunetami, tworzącymi układ krzyżowy. Na całej długości ściany zachodniej i północnej zachowała się drewniana empora, wsparta na słupach, z których północny trzon o formie warkocza.
Bryła kościoła bardzo prosta, nakryta wspólnym, dwuspadowym dachem oraz ośmioboczną sygnaturką. Od zachodu istnieje ostrołuczny portal.
We wnętrzu zachował się barokowy ołtarz główny z drugiej ćwierci XVII wieku, ambona z lat 1654 – 1654, prospekt organowy z XVIII wieku, a także kilka obrazów z XVIII wieku.

Kościół św. Michała Archanioła w Jeżowie Sudeckim utrzymany w stylu późnogotyckim z elementami renesansu, orientowany, niewielki obiekt typu salowego, murowany z kamienia łamanego i cegły. Zwarta bryła złożona z dwuprzęsłowej nawy z niewydzielonym prezbiterium, oparta na planie prostokąta, zwieńczona wysokim dachem dwuspadowym, krytym łupkiem. Na kalenicy dachu nawy ośmioboczna, również opierzona łupkiem sygnaturka z iglicowym hełmem. Od północy do korpusu dostawiony wydłużony aneks równy jego długości, mieszczący m.in. zakrystię i nakryty przedłużoną północną połacią dachu kościoła. Elewacje tynkowane. Od zachodu otwór głównego wejścia, ujęty w prosty piaskowcowy portal zamknięty łagodnym łukiem ostrym. Wejście aneksu opracowane podobnie, zamknięte półkoliście. Otwory okienne wydłużone, wąskie, umieszczone w górnej części ścian, zamknięte półkoliście, oprawne w piaskowcowe opaski i osadzone w rozglifionych ościeżach. Wewnątrz sklepienia kolebkowe z lunetami oraz drewnianej konstrukcji empory, wsparte na słupach o skręconym trzonie. Na wyposażeniu barokowy ołtarz główny z 2 ćw. XVII w., ambona z lat 1654-68 i prospekt organowy z XVIII w. Otaczający budowlę cmentarz ogrodzony kamiennym murem.

Źródło: wikipedia.pl / jezowsudecki.pl