Dawny kościół ewangelicki w Kamieńcu Ząbkowickim

Kościół poewangelicki w Kamieńcu Ząbkowickim, w województwie dolnośląskim, to dawna świątynia protestancka, której powstanie datuje się na rok 1885. Autorem projektu był Ferdinand Martius, znany również ze współtworzenia i budowy pałacu w Kamieńcu Ząbkowickim. W znacznym stopniu do powstania kościoła przyczyniła się księżna Marianna Orańska.

Ta neogotycka budowla, często nazywana „czerwonym kościółkiem” ze względu na swój charakterystyczny kolor, posiada jedną nawę z transeptem i jest skierowana na wschód. Zbudowana głównie z cegły, została wzbogacona o elementy dekoracyjne z piaskowca, takie jak wykończenia murów, okien i drzwi. Imponująca wieża o wysokości 52 metrów dominuje nad zachodnią częścią świątyni.

Do zakończenia II wojny światowej kościół służył gminie ewangelickiej. Po wojnie jego losy były burzliwe. Przez wiele lat pełnił funkcję magazynu, co z jednej strony pozwoliło na zachowanie go w stosunkowo dobrym stanie technicznym, ale z drugiej strony opóźniło rozpoczęcie niezbędnych prac remontowych. Dopiero w latach 80. XX wieku, dzięki staraniom Towarzystwa Miłośników Ziemi Kamienieckiej, rozpoczęła się długotrwała i trudna restauracja kościoła. Prace te, przerwane na przełomie lat 80. i 90. XX wieku, zostały wznowione w połowie lat 90. i doprowadzone do szczęśliwego finału.

Obecnie, po wykonanej restauracji świątynia spełnia funkcję centrum kultury – jest siedzibą Gminnego Centrum Wystawienniczego.

Źródło: wikipedia.pl