Muzeum Historii Katowic
Muzeum Historii Katowic jest samorządową instytucją kultury prowadzoną przez Miasto Katowice, którego podstawowym zadaniem jest dokumentowanie historii i współczesności Katowic. W skład struktury organizacyjnej muzeum wchodzą następujące działy i pracownie: Dział Historii, Dział Sztuki, Dział Etnologii Miasta, Dział Archiwalno-Fotograficzny, Dział Naukowo-Oświatowy, Biblioteka oraz Pracownia plastyczno-techniczna.
Zgromadzone w czasie swojej ponad 30-letniej działalności eksponaty muzeum prezentuje zarówno na wystawach stałych, jak i czasowych. Do tej pierwszej grupy zaliczają się:
- mieszcząca się w budynku głównym wystawa „Z dziejów Katowic” – została otwarta w 2005 r. i prezentuje historię miasta od czasów średniowiecznych aż po 1989 r. W dziewięciu salach zgromadzono setki eksponatów ilustrujących historię osad tworzących obecne miasto;
- „Wnętrza mieszczańskie” – wystawa prezentuje dwa modelowe mieszkania mieszczańskie z przełomu XIX i XX w. pokazane w oryginalnym wnętrzu kamienicy z 1910 r.;
- kościół pw. św. Michała Archanioła – działający jako filia muzeum, ale pełniący nadal funkcje sakralne drewniany kościółek znajdujący się w parku im. T. Kościuszki. Został on wzniesiony w 1510 r. w Syryni i przeniesiony do Katowic w 1938 r. Jest najstarszym obiektem sakralnym na terenie miasta;
- znajdujące się na dziedzińcu kościoła pw. św. Michała Archanioła lapidarium – które zostało uroczyście otwarte w 2009 r. Zgromadzone są tutaj obiekty kamienne o dużej wartości historycznej, w tym: graniczny kamień górniczy z piaskowca z rejonu Górnego Śląska, granitowy kamień drogowy odnaleziony w 2003 r. w rejonie ulicy Granicznej w Katowicach, pierwsza płyta ze zbiorowego grobu powstańców śląskich z cmentarza w Janowie, odnaleziona w 2008 r. w Mysłowicach, nagrobek głównego księgowego Carla Peschela, odnaleziony w 2008 r. na Józefowcu, nagrobek Szczepana Gaidy, siodłaka (kmiecia) z Dębu, przeniesiony z cmentarza parafialnego na Dębie;
- wystawa prac Grupy Janowskiej – mieszcząca się w Dziale Etnologii Miasta na Nikiszowcu ekspozycja prac grupy powstałej w 1946 r. przy świetlicy Związku Zawodowego Górników na Nikiszowcu, która zrzeszała malarzy amatorów – pracowników kopalni „Wieczorek”.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Pierwszą placówką dedykowaną historii Katowic była powstała w 1976 r. z inicjatywy sekcji muzealnej Katowickiego Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego izba muzealna. Trzy lata później Urząd Miejski przydzielił jej budynek przy ulicy Szafranka, stanowiący do dnia dzisiejszego siedzibę muzeum. W 1981 r. muzeum stało się oddziałem Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu, a od 1 stycznia 1983 r. samodzielną placówką pn. Muzeum Historii Katowic, która zaczęła nabywać eksponaty, organizować wystawy, prowadzić działalność naukowo-badawczą oraz wydawać własne publikacje. Z biegiem lat muzeum wzbogacało się o wiele eksponatów i obiektów. W 1997 r. jego filią stał się zabytkowy drewniany kościółek pochodzący z Syryni, a znajdujący się obecnie w parku im. T. Kościuszki, przy którym od 2009 r. istnieje lapidarium. W 2005 r. część ekspozycji muzealnej pojawiła się w budynku dawnej pralni i magla znajdującym się na zabytkowym osiedlu górniczym Nikiszowiec, który został wykupiony przez muzeum od Miasta. Z kolei w 2010 r. muzeum wzbogaciło się o mieszkanie wraz z wyposażeniem, w której mieści się pracownia teatralno-filmowa. W mieszkaniu tym przez ponad 30 lat żyło i pracowało twórczo małżeństwo artystów: ceniona kostiumolog filmu i teatru Barbara Ptak i wybitny śpiewak Stanisław Ptak, jeden z prekursorów aktorstwa musicalowego w Polsce.
Źródło: peuk.fiiz.pl
