Zespół Szkół nr 3 im. Mikołaja Reja w Sławięcicach

Po II wojnie światowej wielu młodych ludzi pragnęło kontynuować naukę, którą przerwała im wojna. Mieli za sobą okrutne doświadczenia wyniesione z obozów, przymusowej, niewolniczej pracy czy partyzantki. Wielu z nich nie miało domu ani rodziny. I wtedy z inicjatywy ówczesnych władz i organizacji młodzieżowych podjęto w Katowicach w 1946 r. uchwałę powołującą do życia Młodzieżowy Ośrodek Szkoleniowy w Sławięcicach, który stał się zalążkiem Szkoły. Patronat nad szkołą objął osobiście ówczesny wojewoda śląski gen. Aleksander Zawadzki.

Początki szkoły chemicznej

We wrześniu 1949 r. szkołę przejmuje Centralny Zarząd Przemysłu Chemicznego. Ze względu na rozwój przemysłu chemicznego w rejonie Kędzierzyna zaistniała potrzeba kształcenia kadr dla tego przemysłu. Wykorzystano to powołując Gimnazjum Chemiczne i Liceum Chemiczne oraz Gimnazjum Mechaniczne. Dyrektorem został mgr Jan Blaut, a jego zastępcą - mgr Tadeusz Chmielewski. Liczba uczniów wynosiła 186. W lipcu 1950 r. dyrektorem został mgr Aleksander Szymański, a kierownikami wydziałów:
chemicznego - mgr Jan Blaut, mechanicznego - Józef Sozański, stolarskiego - mgr Tadeusz Chmielewski. W 1950 r. uzyskano kredyty na przeprowadzenie prac remontowo-budowlanych. Zajęcia lekcyjne przeniesiono do wyremontowanego budynku, w którym aktualnie znajduje się internat. W kwietniu 1951 r. oddano do użytku laboratorium (późniejszy budynek przedszkola), którego kierownikiem został mgr Juliusz Mękicki. W szkole prowadzono kursy techników: chemików i konstruktorów dla absolwentów LO oraz różnorodne kursy dla pracowników przemysłu chemicznego. W marcu 1951r. zostały otwarte internaty w pawilonach leśnych, mogące pomieścić nawet 900 uczniów. Dobre warunki w internacie i odpowiedni poziom nauczania ściągały do Sławięcic młodzież z całej Polski. Z internatu korzystało wówczas 471 uczniów. Równocześnie rozpoczęto budowę nowej szkoły. W 1952 r. powołano w miejsce istniejących szkół 4-letnie Technikum Chemiczne i Zasadniczą Szkołę Zawodową o specjalnościach: laborant chemiczny, aparatowy przemysłu chemicznego, ślusarz tokarz, stolarz, elektromonter Technikum Chemiczne kształciło chemików o specjalnościach: technologia syntezy organicznej, urządzenia i instalacje przemysłu chemiczneg05 technologia nawozów azotowych, technologia odczynników chemicznych, technologia procesów chemicznych, analiza chemiczna, aparatura kontrolno-pomiarowa i automatyka w przemyśle chemicznym, technologia przerobu ropy naftowej. Technikum kształciło także techników mechaników o specjalności budowa maszyn przemysłu chemicznego. Dyrektorem został Józef Norek. W 1953 r. zaczęto oddawać do użytku nowe budynki. Szczęśliwe rozwiązanie architektoniczne odpowiadające wymogom szkolnym tworzyło kompleks budynków składających się z budynku szkolnego, laboratorium, sali gimnastycznej, stołówki i auli, 2 internatów, kotłowni i innych pomieszczeń gospodarczych. Budowę wszystkich budynków projektował inż. architekt Tomasz Zuber. W odróżnieniu od innych szkół - Sławięcice, poza personelem pedagogicznym, zatrudniały znaczną liczbę pracowników administracyjnych i fizycznych. Spowodowane to było rozrzuceniem internatów i szkól na wielkim terenie (około 12 ha), jak też wielką liczbą uczniów korzystających z internatu oraz uczestników kursów. W roku szkolnym 1953/54 zespól pedagogiczny składał się z 42 nauczycieli, 28 pracowników administracyjnych i 83 pracowników fizycznych. W celu ulepszenia metod pracy dydaktyczno-wychowawczej zorganizowano komisje przedmiotowe, które objęły opiekę nad poszczególnymi przedmiotami i pomagały w pracy młodym nauczycielom. Powołana została Rada Dyrekcyjna, w skład której wchodzili oprócz dyrekcji także przedstawiciele organizacji nauczycielskich i uczniowskich, a rozpatrywała ona istotne sprawy wychowawcze i gospodarcze. Dla zainteresowania nauczycieli i młodzieży zagadnieniami technicznymi zorganizowano SITPCHem, który działa w szkole do dnia dzisiejszego. W 1957 r. szkolę przejęło Ministerstwo Oświaty i Wychowania, a bezpośrednią władzą stało się Kuratorium Oświaty i Wychowania i ustanowiono nazwę szkoły : Technikum Chemiczne i Zasadnicza Szkota Zawodowa. Dyrektorem był wówczas mgr Zdzisław Janicki, a jego zastępcami: mgr inż. Irena Kramarz-Flis, mgr Tadeusz Chmielewski, Goszcz Jan. W 1958 r. dyrektorem zostaje mgr inż. Juliusz Mękicki, a jego zastępcami mgr Tadeusz Chmielewski, mgr inż. Tadeusz Krupski (1958-1959), mgr Wiktor Woźniak (1959-1963). W roku 1960 wydłużono cykl nauki w Technikum do 5 lat, a w Zasadniczej Szkole Zawodowej do3 lat. W 1963 r. dyrektorem został mgr Tadeusz Wilusz, a jego zastępcami mgr Józef Herbeć (1963-1966), mgr Kazimierz Tylus (1966-1968), mgr Marian Glonek (1968-1975), mgr Józef Mącior (1971-1975). 0 tym jak miło absolwenci wspominają szkołę świadczą często organizowane zjazdy klasowe i szkolne. 1 szkolny zjazd odbył się w 1964 r. Absolwenci ufundowali Szkole nowy sztandar i zostawili przy głównym wejściu do budynku szkolnego pamiątkową tablicę. 11 zjazd odbyt się 13-14 czerwca 1971 r.

Zespól Szkół Chemicznych

W 1976 r. powołano do życia Zespól Szkół Chemicznych, w skład którego weszły: Technikum Chemiczne, Liceum Zawodowe i Zasadnicza Szkoła Zawodowa oraz nowo utworzone 2”letnie Policealne Studium Zawodowe o specjalności technologia procesów chemicznych. W następnych lata dokładano do Zespołu ciągle nowe szkoły. W 1979 r. przeniesiono do Sławięcic Zasadniczą Szkolę Zawodową oddziału PKS w Kędzierzynie - Koźlu o specjalności mechanik pojazdów samochodowych. Szkoła ta w latach następnych zwiększyła ilość klas i kształci fachowców nie tylko dla PKS, ale także dla MZK, Transbudu oraz działów transportu prawie wszystkich większych zakładów w mieście i na potrzeby prywatnych zakładów usługowych. Szkoła uczyła także przez wiele lat młodocianych pracowników Metalchemu, Montochemu i Przedsiębiorstwa Instalacji Przemysłowych. W latach siedemdziesiątych rada pedagogiczna skierowała wielu absolwentów na studia bez obowiązku zdawania egzaminów wstępnych oraz także na studia zagraniczne. Studia w Moskwie ukończyła Ewa Wójtowicz, a w Bułgarii - Krystyna Majchrzak. Do Szkoły powrócili w charakterze nauczycieli następujący absolwenci: mgr Zbigniew Rawluk, mgr Maria Muszyńska-Starostka, mgr Danuta Jasińska - Lubczyńska, a w latach późniejszych - mgr Krystyna Glinka - Lewandowska. W tym okresie wyremontowano i przebudowano obydwa internaty : dokonano podziału sal na mniejsze 4”osobowe pokoje, przebudowano łazienki i sanitariaty, odnowiono elewacje. W szkole wymieniono sieć elektryczną i centralnego ogrzewania. Wyremontowano kotłownię i wymieniono rurociąg parowy do warsztatów szkolnych. W latach 1984-1986 dyrektorem był mgr inż. Jerzy Pilarski, a jego zastępcami ”mgr Barbara Kuciel i mgr Jan Król. W 1987 r. otworzono Liceum Medyczne o specjalności technik analityki medycznej, które kształciło kadry dla potrzeb laboratoriów medycznych naszego miasta i okolicy. Wykształciło ono 100 fachowców, z których tylko niewielka część znajduje aktualnie zatrudnienie w swoim zawodzie. W 1990 r. tak jak w całej Polsce powróciła do Szkoły nauka religii. W 1991 r. Szkoła otrzymała w darze komputery typu Junior i powstanie pracowni komputerowej rozpoczęło edukację informatyczną młodzieży. W 1992 r. utworzono Liceum Ogólnokształcące, a w następnym roku zrezygnowano z kontynuacji LO i przeniesiono z Kędzierzyna do Sławięcic Liceum Ekonomiczne.

W 2002 r. Szkoła zmieniła nazwę na: "Zespół Szkół Nr 3"

Źródło: slawiecice.edu.pl