Grodzisko Lubin

Grodzisko w Lubinie znajduje się na najwyższym wzniesieniu nad Zalewem Szczecińskim.To pozostałość po wczesnośredniowiecznym grodzie, który istniał tu między X a XII wiekiem.

Historia zaklęta w ruinach

Na wzgórzu, które ma charakterystyczny kształt dawnych umocnień, odkryto relikty fundamentów najstarszego na Pomorzu kościoła z XII-XIII wieku. To świadectwo bogatej historii tego miejsca, które było ważnym ośrodkiem w średniowieczu.

Podczas badań archeologicznych odnaleziono tu również fundamenty średniowiecznej baszty mieszkalnej oraz przykościelne cmentarzysko. Te odkrycia pozwalają lepiej zrozumieć, jak wyglądało życie w grodzie przed wiekami.

Punkt widokowy z panoramą, która zachwyca

Grodzisko w Lubinie to nie tylko cenne zabytki, ale także przepięknie położony punkt widokowy. Z tarasów, które zostały przygotowane dla turystów, rozpościera się niesamowity widok na Zalew Szczeciński, archipelag czterdziestu czterech wysp oraz rozlewiska wstecznej delty rzeki Świny i Jezioro Wicko Wielkie.

Tarasy widokowe znajdują się na wysokości ponad 50 m n.p.m., co gwarantuje niezapomniane wrażenia. Można stąd podziwiać krążącego nad grodziskiem orła bielika - symbol Wolińskiego Parku Narodowego, a także obserwować ruch statków na torze wodnym Szczecin-Świnoujście.

Na tarasach zamontowano profesjonalną lunetę widokową, która umożliwia dokładniejszą obserwację tych ciekawych obiektów i miejsc.

Atrakcje dla turystów

• Relikty fundamentów najstarszego na Pomorzu kościoła z XII-XIII wieku.
• Fundamenty średniowiecznej baszty mieszkalnej oraz przykościelne cmentarzysko.
• Punkt widokowy z panoramą na Zalew Szczeciński, wyspy i deltę Świny.
• Możliwość wybicia pamiątkowej monety - arabskiego dirhama.
• Tablice informacyjne przedstawiające historię grodziska i opis prowadzonych badań archeologicznych.

Fundament wieży mieszkalnej z XV-XVI wieku w Lubinie

Na terenie Grodziska Lubin znajdują się pozostałości wieży zbudowanej na planie zbliżonym do kwadratu (ok. 4,00 x 3,80 m). Oprócz piwnicy miała dwie kondygnacje naziemne. Pierwsza z nich była ceglana, drugą natomiast wzniesiono w drewnianej konstrukcji szkieletowej. Tynkowane wnętrze pokryte było niebieskimi malowidłami i ogrzewane kaflowym piecem. Ceglane posadzki zdobiono szkliwem, a w oknach znajdowały się witraże. Budowla wykorzystywana była do celów mieszkalnych przez przełożonego kapituły kanoników przy katedrze kamieńskiej podczas jego pobytów w Lubinie. W 1579 r. ówczesny prepozyt, Ludwig von Eberstein, przekazał dobra lubińskie księciu szczecińskiemu, a wkrótce potem wieża została rozebrana.

Relikty kościoła z XII-XII wieku w Lubinie

Fot. Grodzisko Lubin - próba rekonstrukcji kościoła z XII-XIII wieku.

Świątynia chrześcijańska została w lubińskim grodzie wzniesiona w 1124 r., podczas misji bpa Ottona z Bambergu, i nosiła wezwanie św. Mikołaja. W 2010 r. odkryto fragment kamienno-glinianej ławy fundamentowej kościoła. Jednonawowy budynek miał ok. 10 m długości i ok. 7 szerokości, od wschodu zakończony był prostokątnym najpewniej prezbiterium. Konstrukcja ścian, wypełnionych plecionką i gliną, opierała się na pionowych słupach osadzonych na ławie. Wnętrze pokryte było pobiałą. Obiekt jest najstarszym znanym na Pomorzu przykładem chrześcijańskiej architektury sakralnej. W XIII w. do kościoła dostawiono od zachodu wieżę, wzniesioną z kamieni polnych. Świątynia uległa zniszczeniu na przełomie XIII i XłV w.

Cmentarzysko szkieletowe XII-XIII wieku w Lubinie

Cmentarz powstał przy kościele, wkrótce po jego założeniu. Był miejscem pochówku mieszkańców grodu, a po jego upadku także okolicznej ludności. Zajmował powierzchnię kilkuset metrów kwadratowych, na której, jak można szacować, pochowano około 300 osób. W latach 2008-2011 odkryto szczątki 71 osobników (41 grobów i fragmenty szkieletów z pochówków zniszczonych). Wśród zmarłych zdecydowanie dominowali mężczyźni. Analizy DNA wykazały pokrewieństwo zachodzące między niektórymi z nich. Ówcześni mieszkańcy Lubina dożywali średnio ok. 38 lat. Przeciętny wzrost mężczyzn wynosił ok. 169 cm, a kobiet 156 cm.
Ciała zmarłych orientowane były w grobach zgodnie z orientacją ścian kościoła (W-E); niektóre składane były w trumnach. Przy szkieletach znaleziono kilka monet oraz pojedyncze ozdoby.
Cmentarz był użytkowany tuż przed końcem XIII wieku.

Źródło: grodziskolubin.pl / tablice informacyjne