Drewniany kościół pw. św. Anny w Lublińcu

Drewniany kościół pod wezwaniem św. Anny w Lublińcu wzniesiono w 1653 roku, na ówczesnym przedmieściu. Jego fundatorem był właściciel dóbr lublinieckich, Andrzej Cellary. W ubiegłym wieku świątynia bardzo podupadła, co groziło jej zniszczeniem. Dlatego w latach 1996-2004 została rozebrana i zrekonstruowana. Budowla została zbudowana na zrąb, jest jednonawowa, z dachem pokrytym gontem. Wnętrze ma barokowe.

Dokładnie w połowie XVII wieku prawie cały Lubliniec zgorzał w wyniku olbrzymiego pożaru. Wśród ocalałych budynków znalazł się murowany kościół parafialny pod wezwaniem św. Mikołaja, z kaplicą rodzinną właścicieli tutejszego majątku – Cellarych. Mimo tego hrabia Andrzej Cellary zdecydował się na wystawienie kolejnego kościoła, tuż poza granicami miasta. W 1653 roku, w miejscu zwanym później Przedmieściem św. Anny, stanął niewielki, drewniany kościółek, który gromadził hrabiowską rodzinę na coniedzielnej mszy świętej. Po śmierci fundatora, jego syn, Jan Ferdynand, zaglądał do świątyni znacznie rzadziej. W XIX stuleciu kościółek użytkowali również protestanci. W latach 30. ubiegłego wieku budynek był już w dużym stopniu zniszczony i, po uznaniu go za zabytek, został zamknięty. Remont z lat 50. uchronił go przez rozbiórką. Z ratunkiem zabytkowej świątyni pospieszyli wierni z parafii św. Mikołaja, którzy powołali do życia „Fundację św. Anny”. Po zebraniu środków finansowych budowlę rozebrano i złożono na nowo (w latach 1996-2004), z niewielkimi zmianami w stosunku do oryginału. W lipcu 2005 roku nową świątynię poświęcono. Kościół jest orientowany. Typową konstrukcję wieńcową posadowiono na ceglanej podmurówce. Prostokątna nawa kończy się trójbocznie zamkniętym prezbiterium. Od strony zachodniej znajduje się nieduża kruchta, od strony północnej – zakrystia. Dach dwuspadowy obity został gontem. Sygnaturkę umieszczono w sześciobocznej wieżyczce z latarnią zwieńczoną ostrosłupowym hełmem. We wnętrzu, nakrytym płaskim stropem, znajdziemy barokowe wyposażenie. W ołtarzu głównym wisi XVII-wieczny obraz św. Anny; po bokach stoją figury czterech ewangelistów, z tego samego okresu. Na ołtarzu widnieje również herb Cellarych. Warto zobaczyć inne przykłady sztuki barokowej, np. XVII-wiecznego pochodzenia obrazy Zwiastowania, Upadku pod Krzyżem i Piety czy wizerunki św. Barbary i Ewangelistów z XVIII wieku. Kościół św. Anny w Lublińcu znajduje się na Szlaku Architektury Drewnianej województwa śląskiego.

Źródło: sad.slaskie.travel