Mury miejskie w Paczkowie
923/64/a-b z 1.06.1964
Mury miejskie w Paczkowie to imponujący zabytek średniowiecza. Ten 1200-metrowy mur z kamienia łamanego, sięgający niegdyś 9 metrów wysokości, otacza miasto regularnym owalem. Dzięki niemu Paczków zyskał miano "Polskiego Carcassonne". Mury zdobią liczne baszty, a wzdłuż nich prowadziła niegdyś drewniana ścieżka widokowa. Niestety, w 2018 roku doszło do tragicznego wypadku, w wyniku którego ścieżka została zamknięta i rozebrana.
W 1429 r. mury i baszty, z uwagi na zły stan techniczny, częściowo zburzono. Zostały one odbudowane na początku XVI w. - odtworzono wówczas krenelaż, a kurtynę murów ozdobiono fryzem arkadkowym. W tym samym czasie za fosą, w odległości ok. 10 m dostawiono drugi, zewnętrzny mur o wysokości 4 m. Ta dodatkowa fortyfikacja wyposażona była w liczne stanowiska artyleryjskie, ale nie stanowiła pełnego pierścienia - biegła najprawdopodobniej po północnej stronie, od Wieży Kłodzkiej do baszty łupinowej znajdującej się między Wieżą Wrocławską i basztą Nyską.
Naprawy i gruntownego uporządkowania miejskich fortyfikacji dokonano w XIX wieku. W 1846 r. zburzono pozostałości muru zewnętrznego, a rok później rozebrano budynki i mosty bramne oraz zasypano fosę miejską, tworząc na jej miejscu planty miejskie.
Dla poprawy komunikacji w drugiej połowie XIX wieku przebito cztery nowe przejścia w murze: w 1870 r. u wylotu ulic Słowackiego, Piastowskiej i E. Plater, a w 1873 roku także ulicy Kołłątaja.
Rozbiórka kolejnych fragmentów murów związana była z budową gimnazjum przy ul. Kołłątaja i rozbudową szkoły przy ul. Kościelnej. Wśród zburzonych odcinków znalazło się też pięć baszt. Prace przy fortyfikacjach trwały do początku XX w. Odtworzono wtedy przejazd bramny przy Wieży Kłodzkiej, później również Wrocławskiej (1921).
Źródło: paczkow.pl
