Gr. boj. "Brzeziny" - 4. Schron bojowy

Schron bojowy grupy bojowej "Brzeziny" wybudowany w 1938 roku w Piekarach Śląskich, to część kompleksu obiektów obronnych, powstałych tuż przed wybuchem II wojny światowej znanej obecnie jako Obszar Warowny Śląsk. Stanowi interesujący przykład polskiej architektury militarnej tego okresu i został objęty ochroną w ramach gminnej ewidencji zabytków.

Konstrukcja i funkcja obiektu

Obiekt zaprojektowano na planie trapezu, jako rozwinięcie konstrukcji schronów pozornych uzbrojonych. W praktyce oznacza to połączenie dwóch izb bojowych w jedną całość, umożliwiając skuteczniejszą obronę i lepszą organizację ognia. Dwie strzelnice, rozmieszczone na osi północ–południe, pozwalały prowadzić ostrzał w dwóch kierunkach.

Uzbrojenie schronu stanowiły 1–2 ręczne karabiny maszynowe, a załoga liczyła od dwóch do czterech żołnierzy. Choć brakowało w nim łączności optycznej i wentylacji, posiadał wyjście ewakuacyjne, co zwiększało jego wartość bojową.

Elementy pancerne i stan zachowania

Z oryginalnych elementów pancerza nie zachowało się nic – brak zamknięć strzelnic, drzwi oraz zabezpieczenia wyjścia ewakuacyjnego. Mimo to obiekt wciąż pozwala odczytać swoją formę i funkcję. Na zewnątrz widoczne są pozostałości rowu dobiegowego, który był nieodzowną częścią umocnień polowych.

Dziedzictwo i ochrona

Schron objęto ochroną w ramach gminnej ewidencji zabytków miasta Piekary Śląskie. To potwierdzenie jego wartości historycznej jako elementu polskiego systemu obronnego sprzed wybuchu wojny. Dla miłośników militariów i historii regionu stanowi ciekawy punkt na mapie lokalnych fortyfikacji.

Schemat schronu

Rys. Schemat schronu bojowego grupy bojowej "Brzeziny".

Źródło: fortyfikacja.pl