Drewniany kościół pw. św. Jakuba Apostoła w Probołowicach

Według dziejopisa Jana Długosza pierwszy drewniany Kościółek został wybudowany w XIII w. W tym czasie miejscowość nosiła nazwę Probolowycze. Pierwszym znanym z kart historii proboszczem tejże parafii był Wiesław z Probołowic. Wiadomo także, że w XV w. tutejsze ziemie należały do Piotra Gnoińskiego herbu Rak. Niektóre źródła koźcielne podają, że osada rozwijała się i ok. 1500 r. w Probołowicach wybudowano drugi drewniany Kościółek. Świątynie te na przeł. XVI i XVII w. zostały zajęte przez protestantów i zamienione na zbory. W XVII w. wieś przeszła w ręce Staszewskich.  Obecny Kościółek został wybudowany w 1759 r. przez proboszcza Jacka Kowalskiego. Stało się to dzięki dotacjom Magdaleny i Jerzego Zagórskich. Kościół jest drewniany, konstrukcji zrębowej, nawa na rzucie zbliżonym do kwadratu, prezbiterium węższe i niższe, zamknięte wielobocznie. Ołtarze, główny i dwa boczne, rokokowe. W bocznym ołtarzu znajduje się słynący łaskami obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, tzw. Probołowskiej, z XVII w. Kościół był odnawiany w 1982 r. i w latach 1993–1994.

Źródło: www.diecezja.kielce.pl

Podczas I wojny Światowej, jak wspominają zapiski z tamtego czasu, Austriacy zrabowali XVI-wieczny dzwon, „a do tego użyto aż 15 umundurowanych zbirów austriackich”. W okolicy rozgrywały się straszne sceny, kiedy od grudnia 1914 r. do maja 1915 r. na tych terenach przechodził front rosyjsko-austriacki. Panująca zaraza tyfusu zbierała obfite żniwo.