II linia OWŚ - 6. Komora kabli telefonicznych

Komora kabli telefonicznych – schron łączności z 1938 roku w Rudzie Śląskiej, która znajduje się obecnie na terenie bazy transportowej przy ul. Chorzowskiej w Bykowinie (Ruda Śląska). Obiekt usytuowany jest dokładnie na południe od komory w Lipinach (p.o. „Godula”), w linii prostej, na wysokości około 295 m n.p.m.

Charakterystyka komory kabli telefonicznych

Komora kabli telefonicznych to bierny obiekt bez pancerzy, który nie posiadał strzelnic ani uzbrojenia, a jej załoga ograniczała się do maksymalnie jednego żołnierza. Brak również wyjścia ewakuacyjnego i wentylacji mechanicznej. Na obecną chwilę wnętrze komory jest zasypane śmieciami, często palonymi, co utrudnia dokładne poznanie jej pierwotnej funkcji i układu.

Celem komory było zapewnienie łączności telefonicznej dla punktów oporu „Nowy Bytom” i „Szyb Artura” w ramach II Linii obrony OWŚ . Obiekt nie posiadał ciężkich elementów pancernych — zachowały się jedynie szczątki lekkich metalowych drzwi, które obecnie nie przetrwały.

Znaczenie komory w systemie obronnym

Mimo swojej pozornej prostoty, komora kabli telefonicznych była istotnym elementem łączności wojskowej, zapewniając stabilny przepływ informacji i koordynację działań obronnych w rejonie Rudy Śląskiej. Jej położenie w linii prostej względem innych schronów telefonicznych podkreśla logiczną organizację sieci łączności w okresie przedwojennym.

Schemat schronu

Rys. Schemat schronu łącznicy telefonicznej II linii obrony OWŚ.

Źródło: fortyfikacja.pl