II linia OWŚ - 3. Schron pozorno-bojowy

Schron pozorno-bojowy wchodzący w skład II linii obrony OWŚ to wyjątkowy typ fortyfikacji powstały w klasie odporności „A”, który wyróżnia się kilkoma rzadko stosowanymi elementami konstrukcyjnymi. Obiekt został zbudowany w 1938 roku.

Jego konstrukcja zawiera unikatową, dodatkową strzelnicę broni ręcznej, umieszczoną w ścianie czołowej i skierowaną na skos w stronę pobliskich stawów. Takie rozwiązanie było bardzo rzadko spotykane w tego typu schronach. Ponadto schron wyposażono w betonowe daszki nad wejściem do izby bojowej oraz nad wejściem pozornym – ich oryginalny kształt i funkcja nie zostały jednak do końca ustalone ze względu na znaczny stopień dewastacji obiektu.

W wyniku rabunku utracono całe stalowe wyposażenie schronu, a w 2008 roku, podczas prac przy zakrywaniu koryta rzeki Rawy, obiekt został całkowicie zasypany ziemią na poziomie stropu. Obecnie trwają starania o jego odnowienie oraz odpowiednie wyeksponowanie, by zachować tę cenną część wojskowego dziedzictwa.

Charakterystyka techniczna schronu pozorno-bojowego

• Typ obiektu: Schron pozorny – uzbrojony
• Rok budowy: 1938
• Pozycja: II linia obrony
• Elementy pancerne: Zamknięcie strzelnicy broni maszynowej (model 1938), dwudzielne drzwi jednoskrzydłowe (model 1938)
• Uzbrojenie: Ręczny karabin maszynowy
• Załoga: 2 żołnierzy
• Liczba strzelnic: 1 strzelnica broni maszynowej, 1 strzelnica obrony bliskiej
• Wentylacja: Brak
• Łączność: Brak
• Wyjście ewakuacyjne: Brak

Obiekt stanowi unikatowy przykład konstrukcji pozorno-bojowej, wyróżniającej się na tle innych fortyfikacji wojskowych z okresu przedwojennego. Jego zachowanie i rewitalizacja to ważny element zachowania dziedzictwa historycznego regionu.

Schemat schronu

Rys. Schemat schronu pozorno-bojowego II linii obrony OWŚ.

Źródło: fortyfikacja.pl