P.O. "Godula" - 06. Schron bojowy nr 19

Schron bojowy nr 19 to ciężki, jednokondygnacyjny obiekt typu E, wzniesiony w 1937 roku w strategicznym punkcie pomiędzy Szombierkami a Chebziem, w Rudzie Śląskiej. Jego głównym zadaniem było ryglowanie wspomnianej drogi i zapewnienie ogniowej osłony na tym odcinku obrony punktu oporu „Godula”.

Uzbrojenie i załoga

Obiekt był uzbrojony w trzy ciężkie karabiny maszynowe wz. 30 oraz dwa ręczne karabiny maszynowe. Obsługę zapewniała załoga licząca 15 żołnierzy. Schron wyposażono w dodatkową izbę dla drużyny wypadowej, co sugeruje, że mógł również pełnić funkcje operacyjne w przypadku działań zaczepnych.

Wyposażenie pancerne i konstrukcja

Schron posiadał dwie stalowe kopuły bojowe (model W.I. 1938) oraz jedną strzelnicę c.k.m. za pancerzem warstwowym (niezachowanym). Dodatkowo prawdopodobnie zamontowano jedną lub dwie kopuły pozorne w celach maskujących. Obiekt posiadał również wyjście ewakuacyjne oraz system wentylacji mechanicznej i ręcznej.

Stan zachowania i przyszłość

Obiekt jest w dobrym stanie technicznym, choć obecnie nieudostępniony – wejście i strzelnice zostały zamurowane. Zachował się układ ziemny, co pozwala łatwo zlokalizować go w terenie. Schron znajduje się w gminnej ewidencji zabytków Rudy Śląskiej, a lokalny konserwator zabytków rozważa w przyszłości jego adaptację na cele muzealne.

Schemat schronu

Rys. Schemat schronu bojowego nr 19 punktu oporu "Godula".

Źródło: wirtualnaruda.pl / fortyfikacja.pl