OWŚ - Grupa bojowa "Chebzie"

Grupa bojowa "Chebzie" stanowiła jedną z samodzielnych jednostek fortyfikacyjnych w systemie Obszaru Warownego Śląsk. Jej podstawę tworzyły dwa ciężkie schrony bojowe, które wspierane były przez mniejsze konstrukcje, takie jak polowe schrony piechoty (tzw. urbany), obiekty pozorne oraz pozorno-bojowe. Choć większość tych obiektów nie przetrwała do naszych czasów, ich rola w systemie obrony była kluczowa.

Strategiczne położenie grupy bojowej

Głównym zadaniem grupy było ryglowanie linii kolejowych prowadzących do Zabrza oraz ochrona ważnego węzła kolejowego w Chebziu. Schron oznaczony jako nr 1 pełnił dodatkowo funkcję osłony zachodniej flanki sąsiedniego punktu oporu "Godula", co podkreślało znaczenie tego sektora w ogólnej koncepcji obrony.

Zniszczone i zaginione obiekty

Większość pomocniczych budowli nie przetrwała – m.in. obiekt pozorny oznaczony na mapie jako nr 3 oraz polowy schron piechoty (urban) zlokalizowany pod numerem 5. Ten ostatni został rozebrany w latach 90. XX wieku podczas prac porządkowych prowadzonych na tym terenie. Obiekty pozorne i pozorno-bojowe, które miały wprowadzać w błąd nieprzyjaciela, również nie zachowały się do dziś.

Znaczenie historyczne i dziedzictwo militarne

Choć dziś Grupa bojowa "Chebzie" nie imponuje liczbą zachowanych budowli, jej istnienie świadczy o przemyślanej strukturze obronnej Górnego Śląska w okresie międzywojennym. Zabezpieczanie linii kolejowych i flanek sąsiednich punktów oporu to jedno z fundamentalnych zadań tej formacji. Dla pasjonatów historii wojskowości oraz miłośników fortyfikacji, Chebzie pozostaje ważnym punktem na mapie OWŚ.