Kościół pw. św. Marka w Sławkowie

Obecna, murowana, późnobarokowa budowla, pełniąca funkcję kaplicy cmentarnej, pochodzi z pierwszej połowy XIX w. Kościółek św. Marka wzniesiony został na planie prostokąta, z półkolistą apsydą oraz dobudowaną, czworoboczną kruchtą. Kaplicę przykrywa dach siodłowy z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę. Wewnątrz znajduje się polichromia z przełomu XIX i XX wieku, z charakterystycznymi elementami iluzji plastycznej, imitującymi podziały pilastrowe i draperie oraz fryz z czaszek z piszczelami. W plafonie zobrazowano Grupę Ukrzyżowania pośród dusz czyśćcowych. Nad wejściem znajduje się mały chórek. Do wyposażenia należy ołtarz niewiadomego pochodzenia z 1632 roku (być może pozostałość z poprzedniej w tym miejscu budowli), będący najstarszym ołtarzem w Sławkowie. W centralnej części tego ołtarza umieszczony jest współczesny obraz patrona, św. Marka. Kaplica wraz z pochodzącymi z 1839 roku, wbudowanymi w ciąg muru cmentarnego kostnicami, wpisana została do rejestru zabytków w roku 1981. Kościółek św. Marka znajduje się na terenie sławkowskiej parafii Podwyższenia Krzyża Świętego.

Św. Marek Ewangelista to - według tradycji Kościoła - autor Ewangelii uważanej za najstarszą i jednocześnie najkrótszej; kuzyn św. Barnaby, towarzysz św. Pawła oraz św. Piotra, z którymi przebywał w Rzymie. W 68 roku poniósł śmierć męczeńską. Według Kościoła koptyjskiego św. Marek był pierwszym biskupem Aleksandrii. Od wczesnych wieków chrześcijaństwa identyfikowano Marka Ewangelistę z występującym w tekście Ewangelii młodzieńcem, obecnym przy aresztowaniu Jezusa, choć część biblistów poddaje to w wątpliwość. W ikonografii św. Marek ukazywany jest w stroju arcybiskupa, trzyma także w dłoni zamkniętą lub otwartą księgę. Jego symbolem jest lew ze skrzydłami, drzewo figowe i zwój pergaminu.

Źródło: slaskie.travel