Dąb Wolności w Suwałkach
Dąbek Wolności w Suwałkach to dąb szypułkowy (Quercus robur L.), który rośnie w północnej części Parku Konstytucji 3 Maja. To niezwykłe drzewo, symbolicznie łączące przeszłość z teraźniejszością, jest świadkiem najważniejszych wydarzeń w historii miasta i kraju.
Historia
Drzewo zostało posadzone 3 maja 1923 roku w rocznicę Konstytucji 3 Maja, co nadało mu od początku patriotyczny wymiar. Inicjatywa wyszła od suwalskich kół niepodległościowych, a duży wkład wniosła dyrekcja Gimnazjum Męskiego im. Karola Brzostowskiego. Sadzonkę drzewka wyhodowano z nasion zasadzonych w 1918 roku, w przełomowym momencie odzyskania przez Polskę niepodległości.
W uroczystości, którą poprzedziły nabożeństwa, wzięli udział uczestnicy walk o niepodległość, władze miasta, młodzież szkolna oraz mieszkańcy. Ksiądz dr Kazimierz Grunwald dokonał poświęcenia dębu. Pod drzewem umieszczono pamiątkowy głaz z wyrytą inskrypcją: „3 maj 1791-1923”. Co ciekawe, istnieje legenda, jakoby drzewo sadził sam Marszałek Józef Piłsudski, jednak jest to nieprawda. Marszałek przebywał w Suwałkach znacznie wcześniej, w 1919 roku.
Losy Dąbka Wolności były tak burzliwe, jak historia Polski. W czasie okupacji niemieckiej, w obawie przed zniszczeniem, pamiątkowy głaz został ukryty przez mieszkańców Suwałk, dzięki czemu przetrwał wojnę. Po wojnie, w 1957 roku, drzewo uznano za pomnik przyrody i objęto ochroną prawną, co uchroniło je od usunięcia.
Przez lata Dąbek Wolności urósł do rangi nieoficjalnego pomnika patriotyzmu Suwałk. W okresie PRL, a zwłaszcza w czasie stanu wojennego, stał się miejscem potajemnych manifestacji – to tutaj w rocznice świąt narodowych składano kwiaty, symbolicznie łącząc dawnych i współczesnych bojowników o wolność.
Dzisiaj
Obecnie Dąbek Wolności rośnie w otoczeniu niewielkiego, ale zadbanego placu. Ma około 24 m wysokości, a jego korona rozciąga się na 14 m. Okala go niewielkie, kamienne ogrodzenie, połączone kutym łańcuchem, nawiązującym do całej parkowej architektury. To centralne miejsce w parku, gdzie krzyżują się główne alejki. Mieszkańcy i turyści mogą tu przystanąć, podziwiać imponujące drzewo i zastanowić się nad jego bogatą historią.
