Willa "Obrochtówka" w Zakopanem
A-232/78 z 7.06.1978
Willa "Obrochtówka" w Zakopanem położona przy ul. Kraszewskiego prezentuje Witkiewiczowski nurt stylu zakopiańskiego. Budynek posadowiony jest na kamiennym podmurowaniu, drewniany konstrukcji zrębowej, dach konstrukcji krokwiowo-jętkowej, połacie kryte gontem. Willa "Obrochtówka" wybudował Jan Obrochta Bartuśa w 1898 r. i do II wojny światowej pełniła rolę pensjonatu. Prowadziły go (prawie od początku) siostry Juliana Marchlewskiego: Józefa, Wanda i Marta. Podobnie jak brat były one czynnymi działaczkami rewolucyjnymi i pozostawały pod stałym nadzorem służb specjalnych.
W Obrochtówce miały miejsce stałe spotkania nie tylko działaczy lewicowych, ale wielu znanych osobistości Zakopanego. Bywali w willi, oprócz Marchlewskiego (który w dużej części napisał tu Szkice o Tatrach), Henryk Sienkiewicz, Stanisław Witkiewicz, Mariusz Zaruski, Stefan Żeromski, Ludwik Krzywicki, Adam Mahrburg oraz Baudouin de Courtenay.
Jesienią 1941 okupanci hitlerowscy przeszukali dom i spalili w ogrodzie znalezione na strychu książki i dokumenty polskie z kolekcji rodzin Hawranków i Kieszkowskich (musieli oni uchodzić w 1939 z uwagi na działalność patriotyczną). Dom przeznaczono na mieszkanie dla furmanów i skład końskiej paszy.
W 1946 budynek skomunalizowano i zamieszkali tu zwykli lokatorzy. W 1978 obiekt wpisano do rejestru zabytków (mimo wcześniejszych remontów nie naruszono jego wartości architektonicznej). Od 1971 działa tu karczma regionalna Obrochtówka, w której gościli m.in. Czesław Niemen, Anna German, Barbara Wachowicz, Wiesław Gołas czy Renata Dancewicz.
Źródło: wikipedia.pl
Willa została wybudowana w latach 1897-1898 przez Jana Obrochtę, wg własnego projektu. Jan Obrochta był bratem słynnego podhalańskiego muzykanta Bartłomieja Ochrochty. Jan był cieślą, bliskim współpracownikiem Stanisława Witkiewicza. Wybudowana przez niego willa wskazuje na liczne podobieństwa z Witkiewiczowskimi realizacjami. Budynek dzierżawiony był przez właściciela na cele pensjonatowe, m.in. w 1901 roku prowadziła tu pensjonat pani Bogdaniowa, a w 1903 roku siostry Juliana Marchlewskiego - Marta, Wanda i Józefa. Taką funkcję budynek pełnił do II wojny światowej. Po wojnie został objęty kwaterunkiem. Następnie powrócił do spadkobierców właścicieli - rodziny Obrochtów. W latach 80. XX w. przeprowadzono remont polegający m.in. na wymianie pokrycia dachowego, wzmocnieniu posadowienia, uzupełnieniu detali dekoracyjnych.
Źródło: zabytek.pl
