Zamek Hradec Nad Moravici
Zamek w Hradcu nad Moravicí był miejscem spotkań wielu osobistości światowych. Koncertowali tutaj Beethoven i Liszt, tutejsze rewiry myśliwskie podziwiał kanclerz Metternich i sam car rosyjski Alexander I.. W XIV wieku zamek należał do raciborskiego księcia Mikołaja II, którego żona Anna Raciborska pochodziła z rodu śląskich Piastów.
Zamek posiada bogatą historię związaną z królewską dynastią Przemyślidów. Strzegł starej granicy ziemskiej pomiędzy Morawami a Śląskiem. Dzisiejszy wygląd uzyskał za rządów ostatnich szlachciców rodu pruskiego Lichnowskich z Voštic. Kompleks tworzą dwie części Zamek Biały (czes. Bílý zámek) i Zamek Czerwony (czes. Červený zámek).
Lichnowscy byli miłośnikami sztuki i mecenasami najbardziej znanych kompozytorów ówczesnego okresu. Karl Lichnowski był uczniem geniusza Wolfganga Amadeusza Mozarta, na zamku wystawiono klawesyn artysty sprowadzony z Wiednia. Z Hradcem nad Moravicí najściślej związany jest los Ludwika van Beethovena. Odwiedzający zamek do dziś mogą obejrzeć komnatę, w której przebywał Beethoven. Na zamku skomponował swoją Appassionatę. Ponoć, gdy miał zaprezentować ją oficerom francuskim, pokłócił się z księciem Karlem Lichnowskim i uciekł z zamku do niedalekiej Opawy.
Kiedy na zamku koncertował pianista Ferenc Liszt, Felix Lichnowski za 600 talarów kupił specjalnie dla niego mahoniowe pianino. Liszt cieszył się ogromną popularnością, a jego koncerty były zawsze wyprzedane. Lichnowscy założyli park zamkowy. Znana jest również ich hodowla owiec rasy merynos, dzięki której na zamek przybył car rosyjski Aleksander I. Hodowla ta zapoczątkowała nowe stada owiec w dalekiej Australii.
W okolicy zamku można zobaczyć Drogę Krzyżową znajdującą się na wzgórzu Kalvárie, dla miłośników obiektów szlacheckich niedaleko znajduje się zamek Raduň.
Źródło: severnimorava.travel
Od początków istnienia w Hradcu zlokalizowany był jeden z głównych grodów Gołęszyców - słowiańskiego plemienia żyjącego na dzisiejszym pograniczu polsko-czeskim, między źródłem Odry i Wisły (w 1155 r. wymieniany jako Gradice Golenzicezke). Według legendy w Hradcu spotkał się korowód weselny księżniczki czeskiej Dobrawy z korowodem Mieszka I. W latach 990-1032 gród należał do państwa Bolesława Chrobrego i Mieszka II, w późniejszym czasie wraz z okolicami stanowił przedmiot zatargów polsko-czeskich. Jego przynależność do państwa czeskiego utrwaliła się w XII wieku po zawarciu pokoju kłodzkiego. W drugiej połowie XIII wieku czeski król - Przemysł II Ottokar - w miejscu dotychczasowego grodu postawił gotycki zamek. Odtąd dzieje miasta nierozerwalnie łączą się z historią zamku. Na przełomie XVI i XVII wieku zamek został przebudowany w stylu renesansowym. Do 1733 właścicielami zamku był ród Pruskowskich, następnie niemiecki ród Neffzernów, a od 1733 książęta Lichnovscy (do 1945). Po pożarze w 1796 dokonano przebudowy zamku w pałac, a w jego okolicy założono park w stylu angielskim. Kolejną przebudowę zamku przeprowadzono w drugiej połowie XIX wieku - odtąd nazywano go Białym Pałacem, w odróżnieniu od zbudowanego w pobliżu Pałacem Czerwonego (którego architektura nawiązywała do średniowiecza). Hradec z sprawą swoich panów stał się ważnym ośrodkiem kultury muzycznej: w zamku przebywał Ludwig van Beethoven, w Hradcu gościli także Niccolò Paganini i Ferenc Liszt. Do dziś jest tu organizowany konkurs "Hradec Beethovena".
Źródło: wikipedia.pl
