Nieistniejący szpital nr 1 w Żorach

Budowę tego obiektu rozpoczęto w 1884 r. Składał się z części mieszkalnej z czterema wielkimi pomieszczeniami na parterze, z mieszkania dla pielęgniarek na piętrze i z łazienki w piwnicach. W sześciu przygotowanych pokojach stało 12 łóżek; przed budynkiem znajdował się ogródek. W 1895 r., z tyłu frontowego budynku, stanął pawilon, w którym leczono osoby z chorobami zakaźnymi. W obydwu budynkach zatrudnione były siostry boromeuszki, które pełniły rolę pielęgniarek. W 1895 stanął dodatkowy pawilon dla chorób zakaźnych. Do 1939 r. liczba łóżek w szpitalu wzrosła z 12 do 40. Wybuch wojny 1 IX 1939 r. przerwał dotychczasową działalność szpitala. Po przejściu frontu 24 III 1945 r. budynek szpitala legł w gruzach, pozostał jedynie uszkodzony tylny pawilon. Po jego uporządkowaniu uruchomiono w nim 3 V 1946 r. kilka łóżek dla chorych. Następnie przystąpiono do budowy nowego szpitala. 20 XI 1948 r. nastąpiło uroczyste otwarcie nowej placówki. We frontowym budynku szpitalnym uruchomiono dwa oddziały: chirurgiczny i wewnętrzny. W tylnym pawilonie na dole urządzono oddział położniczy, 1 V 1966 r. obok szpitala otwarto Stację Pogotowia Ratunkowego. Kiedy w 2003 r. zakończyła się całkowita przeprowadzka Szpitala nr 1 do nowego Szpitala nr 2, pusty budynek „starego” szpitala i budynki przyszpitalne władze miasta chciały sprzedać lub wynająć wyższej uczelni. Gdy nie znaleziono inwestora, w styczniu 2010 r. cały kompleks został wyburzony.