Drewniany kościół pw. Opieki Matki Bożej w Bonarówce

Pierw­sza cer­kiew ist­nia­ła tu­taj już w 1460 r. Pa­ra­fia unic­ka ery­go­wa­na zo­sta­ła w 1630 r. W tym cza­sie wy­bu­do­wa­no no­wą cer­kiew. Naj­star­szą czę­ścią cer­kwi jest sank­tu­arium z pro­the­sis (o­bec­nie za­kry­stia pół­noc­na) i część zrę­bu ścian nawy (z por­ta­lem pół­noc­nym) wznie­sio­ne praw­do­po­dob­nie jesz­cze w XVII w. Wów­czas cer­kiew by­ła trój­dziel­na, trój­ko­pu­ło­wa. Bu­dy­nek grun­tow­nie prze­kształ­co­no w 1841 r. Wy­dat­nie skró­co­no (od stro­ny zach.) sank­tu­arium i pro­the­sis. Kor­pus na­wo­wy prze­dłu­żo­no ku wscho­do­wi i za­cho­do­wi, na­kry­wa­jąc go stro­pem de­sko­wym z fa­se­tą. Do­bu­do­wa­no za­kry­stię po­łu­dnio­wą oraz kruch­tę przed por­ta­lem pół­noc­nym nawy. W koń­cu XIX w. do nawy do­sta­wio­no (od za­cho­du) słu­po­wą wie­żę kry­ją­cą ba­bi­niec. Wte­dy praw­do­po­dob­nie za­sza­lo­wa­no pół­noc­ny por­tal na­wo­wy i wznie­sio­no kruch­tę.

Cer­kiew usy­tu­owa­na w gór­nej, zach. czę­ści wsi, po płn. stro­nie dro­gi wiej­skiej Ży­znów – Gol­ców­ka.

Świą­ty­nia orien­to­wa­na z sank­tu­arium za­mknię­tym trój­bocz­nie kon­struk­cji zrę­bo­wej, z pa­rą za­kry­stii, z wie­żą kon­struk­cji słu­po­wej do­sta­wio­ną przy na­wie od za­cho­du, we­wnątrz któ­rej ba­bi­niec, ze szkie­le­to­wą kruch­tą przy płn. ścia­nie nawy. W na­wie strop de­sko­wy z fa­se­tą. W po­ło­wie dłu­go­ści kor­pu­su na­wo­we­go po­zio­ma bel­ka z na­pi­sem wy­mie­nia­ją­cym cie­ślę – Io­ana Li­sko i data 1841 W sank­tu­arium, za­kry­stiach i ba­biń­cu stro­py pła­skie, de­sko­we. Da­chy: nad na­wą dwu­spa­do­wy, nad sank­tu­arium pię­cio­po­ła­cio­wy. Na środ­ku ka­le­ni­cy da­chu nawy i sank­tu­arium sze­ścio­bocz­ne wie­życz­ki na sy­gna­tur­kę z ba­nia­sty­mi heł­ma­mi. Dach na wie­ży na­mio­to­wy, czte­ro­po­ła­cio­wy, zwień­czo­ny ba­nia­stym heł­mem. Ścia­ny cer­kwi i po­ła­cie da­cho­we wie­ży i kruch­ty po­bi­te gon­tem. Po­zo­sta­łe po­ła­cie da­cho­we po­kry­te bla­chą. Na wie­życz­kach sy­gna­tur­ko­wych że­la­zne kute krzy­że.

We wnę­trzu fi­gu­ral­no­-or­na­men­tal­na po­li­chro­mia ścien­na wy­ko­na­na przez Paw­ła Bog­dań­skie­go (1898 r.) i Paw­ła Za­po­roż­skie­go (la­ta 20. XX w.). Wy­po­sa­że­nie sta­no­wią dwie na­sta­wy z na­miest­ny­mi iko­na­mi (XIX w.) oraz wy­so­kiej kla­sy iko­ny Wpro­wa­dze­nia Bo­ga­ro­dzi­cy do Świą­ty­ni (I poł. XVII w.) i Po­krow Bo­ga­ro­dzi­cy (poł. XVIII w.). Uni­kal­nym za­byt­kiem jest cer­kiew­na rzeź­ba Chry­stu­sa Zmar­twych­wsta­łe­go (XVII w.).

Źródło:sad.podkarpackie.travel