Pałac w Jastrzębiu

Jastrzębie jest małą, liczącą poniżej 200 mieszkańców, wioską w powiecie raciborskim. Przez miejscowość przebiega granica między województwami śląskim i opolskim. Geograficznie tereny te przynależą częściowo do Kotliny Raciborskiej, częściowo do Płaskowyżu Głubczyckiego. Krajobraz jest pagórkowaty, zdominowany przez pola i łąki, rzadko przetykane laskami. Wieś Jastrzębie do 1945 roku funkcjonowała pod niemiecką nazwą Habicht. Pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą dopiero z drugiej połowy XVII wieku. Wiadomo, że w połowie XVIII stulecia miejscowy majątek nabyła rodzina Morawieckich, natomiast już w roku 1797 nastąpiła zmiana właściciela na rodzinę von Koeler. W kolejnym stuleciu gospodarzami sporego, liczącego 300 ha, folwarku byli przedstawiciele rodu von Lippa. W 1834 roku Jastrzębie kupiła od swoich rodziców Franziska von Hauenschild z domu Lippa. Okazały pałac w stylu modnego wówczas historyzmu stanął w latach 1870-1872. W okresie międzywojennym właścicielami pałacu stali się Schramkowie, którzy w drugiej połowie lat 30. sprzedali go niejakiemu Thinelowi. Ten w budynku pałacowym urządził lecznicę chorób płuc. Sanatorium mieściło się tutaj również w czasach PRL. Obecnie pałac jest w rękach prywatnych. Pałac w Jastrzębiu został zbudowany na planie litery L, w stylu eklektycznym z wyraźnymi wpływami neogotyku. Z powodu stromego ukształtowania terenu, fasada główna jest trzy-, a ogrodowa dwukondygnacyjna. W narożniku południowym znajduje się cylindryczna wieża, zwieńczona ostrosłupowym hełmem. Pośrodku zaś wzniesiono wieżę na planie kwadratu. Elewację wschodnią ozdobiono ryzalitem z trójkątnym szczytem. Wejście główne poprzedzają arkadowe podcienia. Wokół pałacu znajduje się park ze starodrzewem.

Źródło: slaskie.travel