Dwór Wrochemów w Kopienicach
1013/69 z 18.02.1969
Klasycystyczny dwór jest obiektem murowanym z cegły i otynkowanym. Wzniesiono go na planie prostokąta. Budowla posiada dwie kondygnacje i podpiwniczenie, a nakrywa ją dwuspadowy dach o niewielkim nachyleniu. Fasada jest siedmioosiowa z centralnie umieszczonym gankiem dwufilarowym, podtrzymującym balkon na pierwszym piętrze. Elewacja ogrodowa, z portykiem wgłębionym, ujętym pilastrami, posiada także siedem osi, boczne natomiast – trzy. Wszystkie ozdobione są boniowaniem. Do dnia dzisiejszego zachowały się dawne podziały wykonane za pomocą gzymsów i pilastrów. W fasadę pałacu wmurowana jest tablica z nazwiskiem jego budowniczego i pierwszego mieszkańca – Emila Wrochema.
Układ wnętrz jest dwutraktowy, częściowo przekształcony. W piwnicach zachowały się sklepienia kolebkowe na gurtach, pomieszczenia parteru i pierwszego piętra nakryte są płaskimi stropami, niektóre z nich z fasetami i dekoracją sztukatorską. Na piętrze w części środkowej mieści się duży salon, powiększony w XX w.
Tuż obok pałacu znajdują się dawne budynki gospodarcze.
Całość otacza piękny park krajobrazowy, w którym podziwiać można ciekawy, często egzotyczne gatunki drzew i krzewów.
Źródło: puek.fiiz.pl
Kopienice są po raz pierwszy wzmiankowane w Liber Beneficiorum (Księdze Uposażeń) w 1305 r. jako dobra rycerskie. Informacje na temat tutejszej parafii, pierwotnie pod wezwaniem św. Piotra i Pawła pojawiły się w 1337 r., gdy proboszczem był Mikołaj. Można więc przypuszczać, iż kopienicka parafia została założona jeszcze w XIII w. Pierwszymi znanymi właścicielami okolicznych dóbr byli od II poł. XV w. Otiesławowie. Dedykowana jest im tablica pamiątkowa z 1710 r. umieszczona na froncie kościoła parafialnego pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, który to kościół – po zniszczeniu wcześniejszej XVI-wiecznej świątyni – odbudował w latach 1730–1339 ówczesny właściciel – Mikołaj.
Historia kopienickiego dworu rozpoczęła się w 1837 r., kiedy okoliczne dobra od Maurycego von Buchwitz zakupił Gottlob von Wrochem i przekazał je swojemu synowi – Emilowi Wrochemowi. On to w 1844 r. postawił tutaj dwór, który stał się domem dla niego i jego rodziny, w tym żony Elżbiety Mittnacht. Emil jako pierwszy z posiadaczy ziemskich w okolicy przystąpił do osuszania swoich gruntów. Przyczyniło się to do wzrostu wartości jego majątku. Pozwoliło mu to na kupno w 1856 r. dóbr Zabrzeg (w dawnym powiecie raciborskim). Po szesnastu latach korzystnie je odsprzedał. Dwór i majątek w Kopienicach był ulubionym miejscem odwiedzin i wakacyjnego odpoczynku wielu krewnych, dalszych i bliskich. W 1887 r. Emil sprzedał majątek i przeniósł się z żoną do Wrocławia.
Przed II wojną światową właścicielem pałacu był niemiecki hrabia Belau, który mieszkał tu z żoną i córką. On to stworzył wokół budynku wspaniały park, do którego sprowadził z różnych stron świata wiele egzotycznych drzew. Utrzymywał on także piękny ogród. Za jego czasów pałac tętnił życiem, szczególnie w okresie wakacji, kiedy to odbywały się tu zjazdy ważnych osobistości, wykłady i bankiety.
W czasie II wojny światowej w pałacu zakwaterowano niemiecką żeńską jednostkę tzw. arbeitsdienst, których członkinie pomagały żonom powołanych na front żołnierzy.
Po wojnie w budynku pałacowym były organizowane kursy języka polskiego prowadzone przez dojeżdżającego nauczyciela. W 1945 r. zorganizowano w nim szkołę, która funkcjonuje tutaj po dziś dzień.
Źródło: puek.fliz.pl
