Kościół pw. Chrystusa Dobrego Pasterza w Krościenku nad Dunajcem
Kościół parafialny Chrystusa Dobrego Pasterza w Krościenku nad Dunajcem – rzymskokatolicki kościół parafialny przy ul. Sobieskiego 2a w Krościenku nad Dunajcem; jest poświęcony św. Stanisławowi – biskupowi, a jednocześnie jest wotum za ocalenie życia papieża Jana Pawła II.
Od dawna mały kościół na rynku nie mieścił wiernych miasteczka. Starania o budowę nowego, dużego kościoła trwały ponad 100 lat. W tym czasie ścierały się różne koncepcje, polegające m.in. na rozbudowie starego kościoła, po budowę nowego kościoła na Zawodziu (po drugiej stronie Dunajca).
W 1938 roku wybudowano nieistniejący już Dom parafialny, a później Kaplicę Dobrego Pasterza, zlokalizowaną na obszarze dziedzińca dzisiejszego kościoła.
30 listopada 1979 roku Kuria Diecezjalna w Tarnowie uwzględniła w planach budownictwa sakralnego na rok 1980 budowę nowego kościoła parafialnego w Krościenku nad Dunajcem. Jednak ówczesne władze komunistyczne nie wydały zezwolenia aż do 1982 roku, i dopiero wtedy, 9 sierpnia rozpoczęto budowę świątyni.
Kamieniem węgielnym pod budowę kościoła był fragment grobu Św. Piotra znajdującego się w Rzymie. Jan Paweł II poświęcił ten kamień 26 listopada 1980 roku, a uroczyste wmurowanie odbyło się w uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, 15 sierpnia 1983 roku w obecności biskupa Jerzego Ablewicza, ordynariusza diecezji tarnowskiej, który również poświęcił plac budowy.
Kościół został zbudowany według projektu inż. arch. Antoniego Mazura z Krakowa. Architektura wnętrza jest autorstwa prof. Wincentego Kućmy – artysty rzeźbiarza z Krakowa, projektanta wielu wnętrz kościołów w Krakowie i w Małopolsce. Witraże projektował prof. Andrzej Zieliński z Krakowa. Plany konstrukcyjne opracował inż. Bronisław Sokał z Nowego Sącza, a budową kierował majster Stefan Kwiatek z Krościenka.
Forma architektoniczna kościoła była inspirowana najwyższym szczytem Pienin – Trzema Koronami: monumentalna sylwetka, w której wyróżnione są trzy zasadnicze części: prezbiterium, nawa główna i wieża.
Budowa trwała kilkanaście lat. Dolny kościół został poświęcony przez biskupa Józefa Życińskiego 2 października 1994 roku.
Konsekracji kościoła dokonał 24 maja 1998 roku biskup Wiktor Skworc. Proboszczem parafii, gdy rozpoczynano budowę w 1982 roku, był ks. Andrzej Pękala, kolejnym proboszczem prowadzącym budowę i gdy ją ukończono, był ks. Stanisław Tumidaj.
Źródło: wikipedia.pl
