P.O. "Godula" - 05. Schron artyleryjski nr 18

Schron artyleryjski nr 18 to imponujący przykład ciężkiej fortyfikacji artyleryjskiej, powstały w 1937 roku w ramach punktu oporu „Godula” na terenie dzisiejszej Rudy Śląskiej. Obiekt pełnił funkcję tradytora – jednokondygnacyjnego schronu bojowego o najwyższej klasie odporności „E”, wyposażonego w pancerze i systemy uzbrojenia typowe dla śląskich pozycji obronnych końca lat 30.

Uzbrojenie i wyposażenie obiektu

Schron był uzbrojony w armatę polową wz. 1897 kal. 75 mm, dwa ciężkie karabiny maszynowe wz. 30, ręczny karabin maszynowy oraz karabin przeciwpancerny UR. Strzelnica armaty pełniła dodatkowo funkcję wyjścia ewakuacyjnego. Na dachu umieszczono kopułę obserwacyjną ZO 1937 984/59 oraz półkopułę bojową W.I. 1938 101/17. Schron posiadał także instalację łączności optycznej skierowaną do schronu bojowego nr 15 w grupie bojowej „Zgorzelec”.

Stan obecny i dostępność

Główne wejście do schronu jest obecnie zasypane. W 2006 roku usunięto kratę zabezpieczającą strzelnicę armaty, dzięki czemu – po niemal 20 latach – ponownie możliwe jest zajrzenie do wnętrza. Niestety, obiekt został w dużym stopniu zdewastowany. Wyposażenie zostało rozkradzione, a ściany pokrywają współczesne graffiti. Wnętrze jest zaśmiecone, a elementy pancerne, takie jak drzwi i zamknięcia strzelnic, uległy całkowitemu zniszczeniu lub zaginęły.

Znaczenie historyczne

Mimo zniszczeń schron bojowy nr 18 pozostaje cennym zabytkiem militarnej architektury okresu międzywojennego. Dzięki niedawnemu uprzątnięciu roślinności jego bryła znów jest dobrze widoczna w terenie. Obiekt jest wpisany do gminnej ewidencji zabytków miasta i stanowi interesujący cel wycieczek dla pasjonatów historii fortyfikacji oraz miłośników militariów.

Schemat schronu

Rys. Schemat schronu bojowego nr 18 punktu oporu "Godula".

Źródło: wirtualnaruda.pl / fortyfikacja.pl