Dawny Bank Handlowy w Sosnowcu
A-1609/95 z 15.09.1995
Zabytkowy gmach, w którym obecnie swoją siedzibę mają niektóre wydziały Urzędu Miasta w Sosnowcu, został wzniesiony w 1908 r. wg projektu warszawskiego architekta Kugora. Reprezentował wówczas styl renesansu włoskiego. Od początku swojego istnienia obiekt mieścił filię Warszawskiego Banku Handlowego. Po piętnastu latach, w 1923 r. został on rozbudowany wg projektu również warszawskiego architekta – Bolesława Żurkowskiego. Do istniejącego budynku dobudowano wówczas salę operacyjną, którą połączono z głównym budynkiem specjalnym łącznikiem. Nowoprojektowany budynek, utrzymany w stylu neoklasycyzującym, podporządkowany został budynkowi głównemu. W sąsiedztwie siedziby Warszawskiego Banku Handlowego założono małe założenie parkowe.
Obecnie gmach byłego Banku Handlowego stanowi jeden z budynków Urzędu Miasta. Mieszczą się w nim następujące wydziały: Wydział Edukacji (WED), Wydział Komunikacji (WKM), Wydział Kultury Fizycznej, Sportu i Turystyki (WKF), Wydział Polityki Gospodarczej (WPG) oraz Wydział Kultury i Sztuki (WKS).
Były Bank Handlowy jest jednym z dwóch zabytkowych zespołów architektonicznych, które zostały wzniesione specjalnie na potrzeby bankowości. Drugim jest znajdujący sie także przy ulicy Małachowskiego gmach dawnego Banku Polskiego, stanowiący obecnie siedzibę jednego z sosnowieckich oddziałów ING Banku Śląskiego. Jego zabudowania zostały wzniesione w latach 1922–1924 dla Banku Polskiego, który rozpoczął swoją działalność w 1924 r. Neoklasycystyczne obiekty zaprojektował polski architekt, reprezentant akademickiego klasycyzmu – Marian Lalewicz. Zespół zabudowań byłego Banku Polskiego składa się z centralnie usytuowanego budynku banku, połączonego dwiema przejazdowymi bramami z dwoma budynkami mieszkalnymi. We wnętrzu zachowany został pierwotny układ pomieszczeń z niewielkimi zmianami.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Zabudowania przy ulicy Małachowskiego zostały wzniesione specjalnie na siedzibę Warszawskiego Banku Handlowego, obecnie Banku Handlowego w Warszawie SA, działającego aktualnie pod marką Citi Handlowy. Jest to drugi najstarszy bank komercyjny w Polsce i jednocześnie jeden z najstarszych, nieprzerwanie działających banków w Europie.
Bank ten został założony w 1870 r. przez grupę osób wywodzących się z burżuazji finansowej, ziemiaństwa i inteligencji. Inicjatorem jego powstania był finansista Leopold Kronenberg (1812–1878). W okresie istnienia Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej WBH był jednym z dwóch banków (obok Pekao SA), działających w formie spółki akcyjnej.
Po 1945 r. Bank Handlowy został głównym polskim korespondentem banków zagranicznych, a w 1964 r. uzyskał oficjalnie monopol na obsługę transakcji polskiego handlu zagranicznego. Spowodowało to w konsekwencji zbudowanie największej sieci banków korespondentów, otwarcie oddziału w Londynie, przedstawicielstw zagranicznych w Nowym Jorku, Moskwie, Belgradzie, Rzymie i Berlinie oraz afiliacji w Wiedniu, Luksemburgu i Frankfurcie.
W 2001 r. miała miejsce fuzja Banku Handlowego w Warszawie SA oraz Citibank (Poland) SA. Aktualnie największym akcjonariuszem jest Citibank. Od czerwca 1997 r. Bank Handlowy jest spółką notowaną na warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych, a od kwietnia 2011 r. wchodzi w skład WIG20.
Źródło: peuk.fiiz.pl
