Dworek Gościnny w Szczawnicy
Budynek pod nazwą "Dworzec Gościnny" to zgodna z pierwowzorem kopia drewnianego budynku, który stał na tym miejscu do roku 1962 i spłonął prawie doszczętnie (zostały tylko kamienne fundamenty). Oryginalny budynek (zwany również Kursalonem) powstał w roku 1884 i stanowił coś w rodzaju kulturalnego salonu Szczawnicy. Wystawiano w nim sztuki teatralne (występowała m.in. Helena Modrzejewska, Ludwik Solski), działała traktiernia, cukiernia, było atelier fotografa, salon fryzjerski, czytelnia, sala bilardowa, pokój do gry w karty oraz pokoje dla służby. W obiekcie urządzano również liczne bale dobroczynne z loteriami przeznaczonymi na utrzymanie szpitalika dla ubogich chorych i zgromadzenia sióstr służebniczek. Obecnie odbudowany budynek posiada na piętrze wielofunkcyjną salę teatralno - balowo - kinowo - konferencyjną (fotele dzięki specjalnym urządzeniom chowane są w razie potrzeby w posadzce) zdolną pomieścić 400 osób. Scena w tej sali ma 16 metrów szerokości i głębokość 6 metrów. W dolnej części budynku działa niewielka klimatyczna kawiarnio - restauracja z ciekawym menu, która również posiada coś na kształt sceny i gdzie odbywają się recitale i występy artystów. Dworzec Gościnny jest usytuowany w południowej części Parku Górnego, niedaleko hotelu Batory. Koło budynku jest mały parking.
Źródło: polskaniezwykla.pl
Historia tego miejsca sięga XIX wieku, budowę owej gościny rozpoczął Józef Szalay stawiając w 1875 roku fundamenty, na których w przyszłości miał stanąć „Pieniński Salon”. Stawianie górnej części rozpoczęła w 1882 roku krakowska Akademia Umiejętności.
Gmach uroczyście otwarto w 1884 roku. Wyglądał następująco: wzniesiony z drewna modrzewiowego, kryty gontem, z wielką liczbą galeryjek, ganków, lukarn i wieżyczek. Mieścił salę balową na 500 osób, salę widowiskową, salę fortepianową, czytelnię, salę bilardową, salon fryzjerski i dwa sklepy. Według dawnych relacji na werandzie z podcieniami ponad stu gości mogło naraz pić kawę na otwartym powietrzu.
W XIX wieku Dworek stanowił centrum życia kulturalno-rozrywkowego w Szczawnicy, były to czasy jego świetności. Występowały tutaj takie sławy jak: Helena Modrzejewska, Mieczysław Frenkiel, Aleksander Zelwerowicz, Ludwik Solski, Juliusz Osterwa czy Stefan Jaracz. W foyer mieli odczyty lub spotkania autorskie Maria Konopnicka, Henryk Sienkiewicz, Bolesław Prus i Kazimierz Przerwa-Tetmajer. Tu miał powstać wiersz Adama Asnyka pt. Och gdybym był młodszy kochanie. W budynku od początku mieściło się studio fotograficzne Awita Szuberta, zlikwidowane w 1928 roku.
W 1909 roku właścicielem Dworku został Adam Stadnicki. II wojna światowa położyła kres świetności obiektu. W 1948 roku władze PRL upaństwowiły Uzdrowisko, a wraz z nim Dworek Gościnny. W latach 1959-1962 w Dworku znalazły swoje pierwsze pomieszczenie zbiory Muzeum Pienińskiego. 20 października 1962 roku w budynku wybuchł pożar. Drewniana konstrukcja została doszczętnie zniszczona, pozostały jedynie murowane fundamenty.
Szansa na odbudowę dworku pojawiła się w 2005 roku, kiedy to rodzina Mańkowskich – spadkobierców Adama hrabiego Stadnickiego, odzyskała dawny majątek uzdrowiska. W 2008 roku rozpoczęto odbudowę Dworku Gościnnego. Odtworzona została bryła budynku (jej kubatura została zwiększona przy tym o 1/3 w stosunku do pierwotnej), jak również zachowane zostały regionalne elementy rzeźbione w drewnie i malowane ornamenty. Odbudowany Dworek oddano do użytku w 2011 r.
Dworek Gościnny to obecnie multifunkcjonalne centrum kulturalno-biznesowe, pozwalające na organizację dowolnych wydarzeń kulturalnych, biznesowych czy prywatnych. Dzięki zastosowaniu najnowocześniejszych systemów multimedialnych, oświetleniowych oraz dźwiękowych budynek wita swoimi możliwościami nawet najbardziej wymagające i skomplikowane wydarzenia.
Poprzez połączenie zaawansowanych technologii oraz niepowtarzalnych wnętrz i dekoracji Dworek zmienia swój charakter dostosowując się do odbywającego się w nim eventu. Oryginalne aranżacje, fantazyjne połączenia światła, kolorów i zastosowanych materiałów, klasyczne żyrandole i teatralne zasłony rozwieszone wokół dużych, zaprojektowanych w anglosaskim stylu okien – wszystko to współgra z organizowanym wydarzeniem nadając mu wymagany styl i atmosferę.
Ponadto, budynek zaprojektowany został, tak by otwierać się na otaczającą zieleń i smukłe, wiekowe modrzewie, a duże i liczne okna sprowadzać światło do wnętrz wydobywając ich piękno.
Wszystkie te zabiegi sprawiły, że Dworek Gościnny ponownie stał się miejscem niezwykłych wydarzeń artystycznych, kulturalnych, a także wspaniałych imprez i uroczystości.
Źródło: wikipedia.pl
