Willa burmistrza Brüninga w Bytomiu

Bytom to jedno z najstarszych miast górnośląskich, które pierwszy okres rozkwitu przeżyło już w czasach średniowiecznych. W następnych stuleciach pełniło ważne role administracyjne i gospodarcze. Jednak rewolucja przemysłowa, zainicjowana na Śląsku w drugiej połowie XVIII wieku, zdawała się początkowo omijać Bytom. Dopiero druga połowa XIX stulecia przyniosła miastu gwałtowny rozwój, który uwidocznił się zarówno we wzroście przestrzennym i ludnościowym, jak i w prawdziwie wielkomiejskich zmianach wyglądu. Jedną z najbardziej zasłużonych osób, dzięki której Bytom na przełomie XIX i XX wieku rozkwitał, był Georg Brüning - burmistrz miasta w latach 1882-1919. Już 36-letni okres pełnienia funkcji burmistrza świadczy o jego popularności. Georg Brüning nie pochodził jednak z Bytomia, urodził się bowiem w 1851 roku w majątku Botzlar koło Selm w Westfalii. Po studiach prawniczych został doktorem obojga praw. W roku 1882 odpowiedział na ogłoszenie prasowe i został wybrany przez radę miejską Bytomia na pierwszego burmistrza. Radni nie przypuszczali wtedy nawet, jak szczęśliwego dokonują wyboru. Za kolejnych kadencji Brüninga miasto wzbogaciło się m.in. o sieć elektryczną i wodociągowo-kanalizacyjną, wiele kilometrów brukowanych ulic i o monumentalne gmachy użyteczności publicznej, spośród których warto wspomnieć chociażby budynki teatru miejskiego (obecnie Opera Śląska), Szkoły Realnej (dziś IV LO), rzeźni miejskiej czy Królewskiego Instytutu Higienicznego (teraz stacja sanepid). W 1892 roku przyznano mu tytuł nadburmistrza. Z pracy zrezygnował w 1919 roku ze względu na podeszły wiek. Zmarł w 1932. Niestety, jego grób na cmentarzu Mater Dolorosa został zniszczony po wojnie. Na szczęście ostała się wspaniała willa, postawiona dla burmistrza Brüninga w 1901 roku przy ówczesnej ul. Kurfürstenstrasse (obecnie al. Legionów 4). Jej projektantem był bliski współpracownik burmistrza, autor wielu secesyjnych kamienic w Bytomiu, Carl Brugger. Willę zbudowano na planie prostokąta; ma dwie kondygnacje. Uwagę zwracają wielobarwne elewacje, licowane cegłami glazurowanymi w kolorze białym, czerwonym, kobaltowym i żółtym; zdobią je ponadto wizerunki zwierząt i roślin. Na fasadzie od strony ulicy umieszczono duży herb Bytomia.

Źródło: slaskie.travel