Zespół zamkowy dawnej firmy Borsig-Kokswerke

Biskupice to obecnie dzielnica Zabrza, która jest zarazem najstarszą z byłych, samodzielnych osad składających się na miasto. O tutejszym osadnictwie wiemy m.in. z papieskiej bulli z 1155 r. oraz z dokumentu księcia opolskiego, Kazimierza, z r. 1222. Z kolei wykaz świętopietrza z 1326 potwierdza istnienie biskupickiej parafii. Miejscowość, wielokrotnie przechodząca z rąk do rąk, wchodząca przez jakiś czas w skład dóbr biskupich, należała także do rodów von Praschma (lub Prażma), Konieckich, Biały Bielskich, Zwolskich, Welczków, von Rauthen, von Stechow czy wreszcie magnatów przemysłowych, Ballestremów. W drugiej połowie XIX w., podczas dynamicznej industrializacji Górnego Śląska, dla przemysłowego rozwoju Biskupic zasłużył się August Borsig, właściciel firmy Borsig-Kokswerke. Już w latach 50-tych XIX w. wzniesiony tu został kompleks zabudowań, określanych dziś jako zespół pałacowy Borsiga, lub nawet zespół zamkowy. W jego skład wchodziło kilka budynków mieszkalnych i pomieszczenia biurowe, które w dość swobodnym układzie zakomponowane zostały w otoczeniu zieleni. Główną budowlą kompleksu jest tzw. zamek, wzniesiony w 1855 r. Obiekt, pierwotnie prezentujący styl historyzmu z dominującymi elementami neoklasycystycznymi, był przebudowywany z końcem XIX w. oraz w latach międzywojennych, co sprawiło, że jego bryła oraz cechy stylowe uległy zmianom. Charakterystyczna jest, posiadająca plan kwadratu, wieża zegarowa z gzymsem. Z interesującej i urządzonej z rozmachem, pierwotnej kompozycji parkowej z egzotycznymi drzewami, zachowały się m.in. piękne platany. Do kompleksu budowli należy także willa dyrektora huty Borsiga, z 1913 r., budynek mieszkalny pracowników naukowych huty, z drugiej połowy XIX w., oraz budynek rady prawnego, z przełomu XIX i XX stulecia. Obecnie w budynkach mieści się Instytut Chemicznej Przeróbki Węgla.

Źródło: slaskie.travel