Demianowska Jaskinia Wolności
Z pewnością jedna z najpiękniejszych słowackich jaskiń. Jej wnętrze kojarzy się nieodparcie z wnętrzami pałaców w stylu rokokowym. Fantastyczna ornamentyka wielobarwnej szaty naciekowej jest wprost oszołamiająco zróżnicowana.
Po odkryciu Demianowskiej Jaskini Wolności i wybudowaniu drogi przez Demianowską Dolinę licznie zaczęli przybywać turyści. Dziś dolina jest największym ośrodkiem turystyki w północnej części Niżnych Tatr. Najliczniej odwiedzanymi miejscowościami są Demianowska Dolina, która powstała z połączenia trzech wsi oraz Jasna.
Jaskinia powstała w wyniku rozpuszczania środkowotriasowych wapieni budujących płaszczowinę kriżniańską przez wody potoku Demianowskiego i jego dopływów. Korytarze tej najbardziej zróżnicowanej spośród Jaskiń Demianowskich rozwinięte są wzdłuż szczelin tektonicznych. Jaskinia ma charakter piętrowy, korytarze biegną na sześciu poziomach, a procesy zawaliskowe przemodelowały niektóre partie jaskini, m.in. Komorę Wielką, Salę Różową i Komorę Piekielną. Piętra jaskini łączą stromo opadające w stronę dzisiejszego wejścia korytarze.
Przez jaskinię przepływa podziemny potok Demianowski, którego źródła znajdują się w masywie Dumbiera w granitowym grzbiecie Niżnych Tatr. Na skrasowiałych Łączkach (Lúčky) potok ginie w ponorze pod powierzchnią ziemi, a wypływa przez jaskinię Vyvieranie położoną na północ od Demianowskej Jaskini Wolności.
Na krajobraz jaskini składają się: podziemna rzeka, liczne jeziorka (największe Wielkie Jezioro ma 52 m długości, od 5 do 12 m szerokości i ponad 7 m głębokości) oraz niezwykle bogata i zróżnicowana szata naciekowa wypełniająca sale i korytarze: oryginalne kalcytowe lilie wodne (kształtem naśladujące te rośliny), nacieki gąbczaste, kaskady i polewy, sferoliotyczne (kuliste) stalaktyty, stalagnaty, pizolity (perły jaskiniowe) oraz wiele innych. Formy naciekowe są białe lub zabarwione na kolor żółty, różowy, czerwony i fioletowy przez związki żelaza i manganu.
Magię form, barw i kształtów oddają nazwy sal: Różowa, Skarbiec, Cudowne, Winnica, Korytarz Czarodziejski, jeziorek: Szmaragdowe, Złote, Czarodziejskie, Koralowe, Perłowe i Liliowe oraz oddziałujące na wyobraźnię nazwy nacieków: "Drzewo Życia", "Rokokowe Lalki", "Różowa Waza" czy "Lilie Wodne".
Te podziemne cuda można oglądać, wędrując krótszą Tradycyjną Trasą Okrężną (1150 m długości, różnica poziomów 86 m, po drodze 913 schodów) lub dłuższą, ponaddwukilometrową Wielką (Ekskluzywną) Trasą Okrężną, do której włączono Komorę Wielką - największą komorę wśród udostępnionych do zwiedzania na Słowacji - oraz Salę Różową i Galerię Královą.
Na obydwu trasach przewodnik opowiada o genezie jaskini, pochodzeniu szaty naciekowej, opisuje najpiękniejsze jej przykłady i objaśnia historię odkrycia Demianowskiej Jaskini Wolności.
W 1999 r. otwarto ścieżkę edukacyjną na trasie z parkingu do wejścia. W kilku charakterystycznych miejscach ustawione są tablice informujące o podstawowych zjawiskach krasowych, hydrologii krasu, jaskiniach Słowacji (tak udostępnionych do zwiedzania), odkryciu i udostępnieniu Demianowskiej Jaskini Wolności.
W Korytarzu Niedźwiedzim znaleziono kości niedźwiedzia jaskiniowego, niegdyś licznie zamieszkującego Europę, a który wyginął prawdopodobnie około 28 tys. lat temu. Obecnie żyje tu rzadki bezkręgowiec należący do pajęczaków Eukoenenia spelaea. Jest to jedno z najdalej wysuniętych na północ stanowisk tego gatunku, dzięki czemu Jaskinie Demianowskie zaliczone się do biospeleologicznych systemów o znaczeniu europejskim. Występują tu również inne bezkręgowce, m.in. endemiczny wieloszczet Allorhiscosoma sphinx, obunóg Synurella intermedia i Niphargus tatrensis (występujący także w polskich jaskiniach studniczek tatrzański).
INFORMACJE PRAKTYCZNE | |
Czas zwiedzania: | 60 lub 100 min. |
Temperatura wewnątrz: | 6,1-7°C |
Długość korytarzy jaskini: | 8126 m |
Długość ścieżki turystycznej: | 1150 lub 2150 m |
Sposób zwiedzania: | pieszo z przewodnikiem |
Dostępność: |
|
Trudności w zwiedzaniu: |
|
Oświetlenie: | elektryczne |
Zalecany ubiór: | wygodne, sportowe obuwie i ciepła odzież latem |
Wysokość: | 812, 870 i 889 m n.p.m. |
Głębokość: | 120 m |
Uwagi: | brak |
Jaskinię odkrył w 1921 r. zespół morawskich speleologów pod kierownictwem Aloisa Krála i Adama Mišura. Bogactwo szaty naciekowej zachęcało do udostępnienia tego fenomenu przyrody turystom. Już rok później powołano komisję do spraw udostępnienia Jaskiń Demianowskich. W 1923 r. zainstalowano prowizoryczne oświetlenie, a w następnym roku otwarto dla zwiedzających odcinek od wejściowej sztolni przez Koryto Marmurowe i Komorę Wielką do Jeziorka Złotego.
W 1925 r. powstało Stowarzyszenie Jaskiń Demianowskich, równocześnie odkrywca jaskini Alois Král prowadził dalszą eksplorację, odkrywając w 1926 r. Komorę Janosika (Jánošikov dóm), Korytarz Dziewiczy (Panenskú chodbu), Korytarz Męki (Chodbu utrpenia) i Czerwoną Galerię (Červenú galériu). W kolejnych latach speleolodzy Vojtech Benický i Alois Lutonský odkryli dalsze fragmenty jaskini: Komorę Fioletową oraz Korytarz Czarodziejski, Sale Svantovitove oraz Sale Cudowne. W 1928 r. przekopane zostało nowe wejście do jaskini usytuowane w dolince Točište, które następnie włączono do trasy turystycznej.
W latach 30. XX w. postępującym odkryciom towarzyszyła modernizacja i modyfikacja podziemnej trasy turystycznej. Jaroslav Zelinka odkrył Korytarz Niedźwiedzi i dotarł nim do powierzchni. W 1933 r. przekopano w korytarzu nowe wyjście z trasy turystycznej. Po wojnie, w latach 40. i 50., dalsza eksploracja pozwoliła połączyć Demianowską Jaskinię Wolności z Jaskinią Pustą. W 1983 r. po nurkowaniu w syfonach odkryto połączenie z jaskinią Vyvieranie. Po kilku dziesięcioleciach intensywnych poszukiwań, na przełomie 1986 i 1987 r. znaleziono połączenie z Demianowską Jaskinią Pokoju. Ostatnimi, jak dotychczas, nabytkami systemu jaskiniowego są jaskinia Pod Urwiskiem (1989 r.) i Jaskinia Ruin (1992 r.).
W tej chwili (dane za kwiecień 2008 r.) system Jaskiń Demianowskich (Demänovský jaskynný systém) o długości 35,2 km zajmuje pierwsze miejsce wśród najdłuższych jaskiń Słowacji i 11. pod względem głębokości - 201 m.
Źródło: Szewczykowie R.I., Jaskinie. Polska, Czechy, Słowacja., Carta Blanca 2009
- Szewczykowie R.I., Jaskinie. Polska, Czechy, Słowacja., Carta Blanca 2009