Kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Gryficach

Kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Gryficach to jedna z najważniejszych zabytkowych świątyń miasta, której historia sięga XIII wieku. Budowę drewnianego kościoła rozpoczęto w 1262 roku, a już około 1300 roku wzniesiono murowany gmach. Świątynia była centrum życia religijnego społeczności Gryfic i okolicznych miejscowości przez wieki, niezależnie od burzliwych zmian politycznych i społecznych regionu.

Historia i rozwój

W 1386 roku parafia otrzymała wezwanie Maryjne, a w XIV i XV wieku powstawały liczne kaplice, ołtarze i wiwaria. W 1398 roku dobudowano chór, a w 1486 wyposażono kościół w organy. Już w 1426 roku istniała zakrystia, a świątynia posiadała wówczas aż 14 ołtarzy, co świadczy o jej zamożności. Budowę i wyposażenie finansowali możni tego okresu oraz darczyńcy z okolicznych wsi.

Okres reformacji i przebudowy

W XVI wieku mieszkańcy Gryfic przeszli na luteranizm, a następnie na protestantyzm, co wpłynęło na majątek kościoła – złote i srebrne wyposażenie przetapiano na monety. Remonty i renowacje gmachu przeprowadzono dopiero w XIX i XX wieku, m.in. odnowiono ambonę, ołtarz oraz organy, a kościół ponownie poświęcono.

Kościół po II wojnie światowej

Po zakończeniu II wojny światowej Kościół Mariacki ponownie stał się ostoją katolicyzmu w Gryficach. Pierwszym powojennym proboszczem był ksiądz Stanisław Rut, który dbał o świątynię i rozwój życia religijnego miasta. W 1947 roku poświęcono przy kościele figurę Matki Boskiej Królowej Korony Polskiej.

Wartość duchowa i turystyczna

Kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Gryficach zachował nie tylko wartość historyczną i architektoniczną, ale także duchową. Posadzka, ławki i kamienie noszą ślady wielu pokoleń wiernych. Odwiedzający dziś świątynię mogą poczuć ciągłość tradycji i uczestniczyć w historii miejsca, które od wieków jest sercem życia religijnego Gryfic.