Inhalatorium solankowe w Parku Zdrojowym w Jastrzębiu-Zdroju
Zastosowana w inhalatorium oryginalna solanka z Zabłocia wydobywana jest od 1892 roku z odwiertu „Korona” w miejscowości uzdrowiskowej Zabłocie – Solanka z głęboko położonych złóż wód leczniczych – solanek jodkowych. Jest to naturalny surowiec o potwierdzonych właściwościach leczniczych, przeznaczony do pielęgnacji zdrowia i urody, tradycyjnie stosowany do kąpieli i inhalacji.
Solanka z Zabłocia zlegająca na dużej głębokości 450 – 650 m, to zakonserwowany relikt ciepłego morza, jest produktem wyjątkowym na skalę światową ze względu na stabilną, przebadaną i udokumentowaną zawartość biogenicznego jodu, dochodzącą do 140 mg/litr. Jod pochodzący z mineralizacji alg morskich oraz podwyższona zawartość wapnia i magnezu nadają solance wyjątkową skuteczność.
Inhalacje solankowe wspomagają profilaktykę i leczenie schorzeń takich jak: nieżyt górnych dróg oddechowych, zapalenie oskrzeli oraz zatok, rozedma, pylica płuc i astma oskrzelowa, niedoczynność tarczycy, nerwica wegetatywna, stres, ogólne wyczerpanie, stany wyczerpania głosowego oraz alergiczne choroby górnych dróg oddechowych. Ponadto inhalacje wspomagają komfort oddychania, zwalczanie i hamowanie stanów zapalnych oraz nawilżanie śluzówki. Przeciwwskazaniami są: ostre stany zapalne dróg oddechowych, nadczynność tarczycy oraz uczulenie na jod lub którykolwiek ze składników solanki. Inhalacje powinny odbywać się kilka razy w tygodniu i trwać od 30 do 60 minut.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Obiekt inhalatorium nawiązuje kształtem do nieistniejącej dawniej, rozebranej po II wojnie światowej, Kolumnady - przykrytego dachem deptaka (arkad), który służył kuracjuszom dawnego uzdrowiska jako miejsce spacerów i odpoczynku. Z uwagi na zabytkowy charakter Parku Zdrojowego kształt i detale architektoniczne odtwarzanego obiektu oddają najwierniej wizerunek zbliżony do pierwowzoru.
Na terenie obiektu wydzielono ścianami i fasadą szklaną część centralną Kolumnady, stanowiącą inhalatorium wód solankowych umożliwiające spacer i odpoczynek na ławkach oraz wdychanie leczniczych solanek rozpylanych przez fontannę.
Obiekt jest częściowo podpiwniczony i w tej części znajdują się toalety publiczne oraz pomieszczenia techniczne.
Pozostała część nadziemna obiektu przeznaczona jest na trakt pieszy z ławkami i stolikami do gier planszowych.
Inhalatorium sąsiaduje z rzeźbą Tańczącej pary, w pobliżu zrekonstruowanej w 2012 roku Kawiarenki Letniej. Rzeźba stanowi część centralną skweru, wokół której rozmieszczone są ścieżki spacerowe, zamknięte od strony północnej murem kamiennym z piaskowca, z wnękami, w których znajdują się ławki parkowe oraz kosze na śmieci.
Źródło: peuk.fiiz.pl
