Grób zbiorowy wojenny żołnierzy Wojska Polskiego w Lelowie

Grób zbiorowy wojenny żołnierzy 7 DP Wojska Polskiego oraz baonów Obrony Narodowej w Lelowie. Spoczywają w nim żołnierze 7 Dywizji Piechoty oraz batalionów Obrony Narodowej „Lubliniec” i „Kłobuck”, którzy polegli 4 września 1939 roku w trakcie walk obronnych przeciwko nacierającym oddziałom niemieckim.

Mogiła upamiętnia ofiarę życia, jaką ponieśli ci żołnierze w pierwszych dniach II wojny światowej, broniąc niepodległości Polski. Ich śmierć w obronie Ojczyzny jest symbolem odwagi i poświęcenia, a miejsce pochówku stanowi ważny punkt pamięci historycznej w regionie.

Pomnik nagrobny to nie tylko miejsce zadumy, ale również świadectwo tragicznych wydarzeń kampanii wrześniowej i lokalnego wkładu w ogólnokrajowy wysiłek wojenny. Grób ten przypomina o bohaterskich postawach zwykłych ludzi postawionych wobec brutalnej wojennej rzeczywistości.

Miejsce wielu warstw historii

Grób ten znajduje się na terenie dawnego cmentarza, który powstał w miejscu zamku króla Kazimierza Wielkiego w Lelowie. Wzgórze zamkowe, na którym dziś znajdują się groby, było niegdyś strategicznym punktem obronnym, a obecnie stanowi wyjątkowe miejsce pamięci historycznej. Obok żołnierzy z 1939 roku spoczywają tu również uczestnicy Powstania Styczniowego, a nawet ofiara ukraińskiego UPA – co czyni to miejsce szczególnym świadkiem dramatycznych wydarzeń z różnych epok walki o niepodległość Polski.