Jezioro Międzybrodzkie

Jezioro Międzybrodzkie (Międzybrodzki Zbiornik Wodny) to sztucznie utworzony zbiornik zaporowy na rzece Sole, w województwie śląskim, który powstał w 1937 roku, po wybudowaniu Zapory Porąbka. Celem jego budowy były funkcje przeciwpowodziowe, później jezioro zaczęło także pełnić rolę rekreacyjną, a po wybudowaniu elektrowni siła wody wykorzystywana jest do produkcji energii. Okolice Jeziora Międzybrodzkiego są punktem wyjścia interesujących szlaków wiodących na okoliczne szczyty należące do Beskidu Małego.

Pojemność Jeziora Międzybrodzkiego wynosi 26,6 mln m³ wody, powierzchnia 3,8 km². Długość jeziora – z północy na południe – wynosi ok. 5 km. Jezioro zostało utworzone w celu zabezpieczenia przeciwpowodziowego. Obecnie spełnia również funkcję rekreacyjną.

Zapora wodna typu ciężkiego znajduje się powyżej wsi Porąbka. Została zbudowana na podłożu skalnym według projektu prof. Gabriela Narutowicza i inż. Tadeusza Baeckera przez Société Franco-Polonaise Warszawa. Wysokość zapory wynosi 37 m, a jej długość 260 m. Przy zaporze znajduje się elektrownia wodna, tworząca kompleks wraz z elektrownią szczytowo-pompową, oddaną do użytku w 1979 na górze Żar.

Nad jeziorem zlokalizowane są dwie wsie letniskowe – Międzybrodzie Bialskie i Międzybrodzie Żywieckie.

W jeziorze żyje wiele gatunków ryb: szczupak, sandacz, karp, płoć, okoń, świnka, pstrąg, leszcz, jaź, kleń, sum.

Źródło: wikipedia.pl