Pomnik Johanna Fleidla w Mysłakowicach

12 stycznia 1837 przyjęto zarządzenie władz Tyrolu nakazujące protestantom konwersję (na co dano 14 dni) lub emigrację. W ten sposób 31 sierpnia 440 wychodźców pod przywództwem Johanna Fleidla (zm. 4 stycznia 1853) opuściło Tyrol i przez Salzburg, Austrię Górną i Czechy 20 września w 4 grupach dotarli oni do pruskiej wówczas Lubawki. Pierwszą zimę wychodźcy spędzili na tymczasowych kwaterach w Kowarach, korzystając z wszechstronnej pomocy hrabiny von Reden. 6 listopada 1838 ukończono budowę pierwszego domu tyrolskiego w Mysłakowicach, a 4 lipca 1839 skończono zasiedlać wszystkie domy należące do Tyrolczyków, którzy otrzymali dla siebie 1640 mórg ziemi. W tym czasie było tu ich już tylko 297 - surowe warunki spowodowały u niektórych decyzję o dalszej emigracji. Dla wychodźców zbudowano 41 domów w średnich Mysłakowicach, 15 budynków w dolnej części wsi, a 10 budynków w Sosnówce - Radziczu (Ober - Zillertal). Nowi mieszkańcy ze swoimi strojami (filcowe kapelusze, krótkie spodnie na szelkach, zdobione kurtki) i zwyczajami (jodłowaniem, niestety szybko zaniechanym) wnieśli sporo kolorytu w życie dotychczasowej społeczności. Ostatnim żyjącym uchodźcą był zmarły w 1922 Johannes Bagg, który ufundował pomnik Johanna Fleidla, odsłonięty 21 września 1890.

Źródło: wikipedia.pl