Baszta w Sławkowie

Baszta w Sławkowie to jeden z najciekawszych zabytków miasta, będący pamiątką po dawnych obwarowaniach miejskich. Dawna baszta obronna została w XIX wieku włączona w zabudowę niewielkiego browaru przy ulicy Browarnej, który przez wiele lat stanowił charakterystyczny punkt na mapie Sławkowa.

Historia baszty i browarnictwa w Sławkowie

Tradycje browarnicze Sławkowa sięgają XV wieku. W źródłach pisanych wspomina się o słodowni, która dostarczała piwo i inne trunki do całego tzw. klucza sławkowskiego – obszaru obejmującego m.in. Jaworzno i Imielin. Na początku XIX wieku w mieście działały już trzy browary, z których najmniejszy – ten przy ulicy Browarnej – funkcjonował w pobliżu dawnych murów miejskich.

To właśnie wtedy w obręb browaru włączono jedną z dawnych baszt obronnych, która stała się symbolem zakładu. Po II wojnie światowej baszta została odbudowana, a jej szczyt ozdobiono efektownym krenelażem, przywracając jej średniowieczny charakter.
Browar rodziny Niepielskich

W XIX wieku browar przeszedł w ręce rodziny Lichterowiczów, a następnie rodu Niepielskich. Maria Lichterowicz, wychodząc za mąż za Józefata Niepielskiego – bratanka ówczesnego proboszcza Wincentego Niepielskiego – wniosła browar w posagu. Choć mariaż ten wzbudził kontrowersje wśród mieszkańców, przyczynił się do rozwoju zakładu i utrwalenia jego pozycji w lokalnej gospodarce.

Baszta jako symbol dawnego Sławkowa

Dziś baszta w Sławkowie pozostaje świadectwem średniowiecznej przeszłości miasta i jego przemysłowego dziedzictwa. Stanowi unikalne połączenie architektury obronnej z przemysłową, przypominając o czasach, gdy Sławków był prężnym ośrodkiem browarniczym i jednym z ważniejszych punktów na mapie Małopolski i Górnego Śląska.

Baszta przy ulicy Browarnej to nie tylko zabytek, ale także fragment historii miasta, który łączy dawne tradycje rzemieślnicze z architektonicznym dziedzictwem Sławkowa.