Bateria przeciwlotnicza Pritter

Bateria przeciwlotnicza „Pritter” (nazwa pochodzi od niemieckiej nazwy dzisiejszego Przytoru – dzielnicy Świnoujścia) została wybudowana w latach 1937–1938. Stanowiła element morskiej obrony przeciwlotniczej III Rzeszy i była typową baterią w układzie Flakbatterie, służącą do zwalczania wrogiego lotnictwa nad strategicznie ważnym portem w Świnoujściu.

Uzbrojenie główne stanowiły cztery armaty przeciwlotnicze kalibru 105 mm S.K.C/32. Zostały one rozmieszczone na masywnym bloku koszarowo-bojowym, zbudowanym w kształcie litery H. Na końcach ramion litery znajdowały się stanowiska artyleryjskie, a na środku – schron dalmierza i stanowisko dowodzenia ogniem.

Infrastruktura i inne obiekty baterii

Oprócz głównego schronu, który pełnił zarówno funkcję koszar, jak i centrum dowodzenia, kompleks obejmował:

• schron zapasowego stanowiska kierowania ogniem,
• schron techniczny,
• schron amunicyjny,
• dwa stanowiska lekkiej artylerii osłonowej.

Całość stanowiła dobrze ufortyfikowany punkt obrony przeciwlotniczej, zaprojektowany z myślą o długotrwałym oporze w warunkach bojowych.

Losy po II wojnie światowej

Po wojnie teren baterii został częściowo zniszczony. Schron amunicyjny został wysadzony, a główny blok koszarowo-bojowy oraz schron techniczny odkopano niemal do fundamentów w wyniku działalności żwirowni, która funkcjonowała w tym miejscu przez wiele lat. Obecnie po baterii pozostały jedynie fragmenty betonowych struktur i wspomnienia w dokumentach oraz fotografiach.

Jednostka Marine-Flak i bateria Pritter w strukturze Kriegsmarine

Bateria Pritter była częścią niemieckiej jednostki Marine-Flak-Abteilung 233, która powstała w sierpniu 1939 roku w Świnoujściu, przy Küstenbefehlshaber Swinemünde. Po oddelegowaniu większości sił do operacji norweskiej (Weserübung), jednostkę sformowano ponownie w grudniu 1940 roku, tym razem w ramach Marine-Flak-Regiment 3.

W 1941 roku Marine-Flak-Abteilung 233 podlegał dowódcy obszaru Swinemünde i składał się m.in. z:

• baterii Flak- und Sperrbatterie Ahlbeck (3 × 105 mm),
• baterii Flak- und Sperrbatterie Osternothafen (4 × 105 mm),
• baterii Flakbatterie Klaminka (3 × 88 mm),
• baterii Flakbatterie Pritter (3 × 88 mm),
• oraz 15 grup reflektorów przeciwlotniczych (Flakleuchtgruppen).

Dowódcy jednostki:

• Kapitänleutnant M.A. Dr. Gennerich – sierpień 1939
• Kapitän zur See Axel Loewe – grudzień 1940
• Korvettenkapitän Dipl.-Ing. Kufner – marzec 1945

Atrakcja dla miłośników historii militarnej

Choć bateria Pritter nie zachowała się w pełni, jej historia stanowi istotny element dziedzictwa militarnego Świnoujścia. Pozostałości po tej flakbatterie są cennym źródłem informacji o niemieckim systemie obrony wybrzeża i mogą być interesującym punktem dla pasjonatów fortyfikacji oraz turystów szukających mniej znanych, lecz autentycznych śladów II wojny światowej.