Zamek w Bouzovie

Świadectwa historyczne wskazują na istnienie zamku na wzgórzu w Bouzovie już na początku XIV w. Pierwszym udokumentowanym właścicielem był bliżej nieznany Buz z Buzova – wzmianka o nim pochodzi z 1317 r. W ciągu kilku następnych stuleci zamek często zmieniał właścicieli. W II poł. XIV w. należał do księcia Jodoka z Moraw, bratanka Karola IV. W XV w. własność przeszła na ród władców Kunštátu, z którego pochodził m.in. czeski król Jerzy z Podiebradów (niektórzy historycy sugerują nawet, że urodził się on właśnie na zamku w Bouzovie). W 1696 r. zamek zakupił wielki mistrz zakonu krzyżackiego Franz Ludwig zu Neuburg. Posiadłość pozostała w rękach zakonu aż do 1939 r., kiedy to została skonfiskowana przez narodowych socjalistów. Po II wojnie światowej zamek – zgodnie z postanowieniami dekretu Edvarda Beneša – nie wrócił już do dawnych właścicieli.

Współczesny romantyczny wygląd zamek zawdzięcza przebudowie na początku XX w. zgodnie z projektem Georga von Hauberrissera, profesora Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Celem przebudowy było odtworzenie typowej, średniowiecznej architektury.

Zamek służy często za plener filmowy. Nakręcono tu m.in. znaną również w Polsce serie baśni filmowych włoskiego reżysera Lamberta Bavy o księżniczce Fantaghiro. W 2004 r. nakręcono tu niemiecki film Fabryka zła (Napola – Elite für den Führer).

Źródło: wikipedia.pl