Dwór w Bystrzanowicach

Nr w rejestrze zabytków:
A/455/89 z 19/06/1989 i z 08/12/1998
Data powstania obiektu: XVIII w.
Opis

Pierwsza wzmianka o miejscowości Bystrzanowice pochodzi z 1385 r. Od tego czasu, aż do 1833 r. miejscowość należała do Bystrzanowskich (czego pamiątką jest nazwa wsi) herbu Starykoń. Obecny, murowany dwór wzniesiony został w XVIII w. W kolejnych stuleciach miały miejsce jego modernizacje i przebudowy. Do naszych czasów obiekt zachował charakter budowli klasycystycznej z charakterystycznym portykiem i kolumnadą. W latach 1783-91 ówczesny właściciel, Sebastian Bystrzanowski, wzniósł nową, okazalszą rezydencję w Cielętnikach, dokąd też się przeprowadził. Bystrzanowscy pozostawali jednakże właścicielami tutejszego dworu jeszcze przez pewien czas. W 1833 r. obiekt przeszedł w ręce Wincentego Komornickiego, zaś w 1852 r. znalazł się w posiadaniu Wincentego Krasińskiego (ojca poety, Zygmunta). W 1878 jego właścicielami stali się hrabiowie Raczyńscy, w rękach których pozostawał on do 1945, pełniąc funkcję domu zarządcy folwarku. Podczas zrywu styczniowego w 1863 r. okoliczne lasy służyły powstańcom. Także w czasie II wojny działała tu partyzantka, a w samym dworku swoją kwaterę miał Jerzy Kurpiński ps. „Ponury”. W latach 1942-44 obszar na wschód od przysiółka Dwór był miejscem zrzutu broni oraz zaopatrzenia dla żołnierzy Armii Krajowej. Na początku września 1944 r. oddziałowi partyzanckiemu pod dowództwem Mieczysława Filipczaka ps. „Mietek”, dzięki udanej akcji udało się zapobiec pacyfikacji wsi przez hitlerowców. Działalność partyzancka była kontynuowana także po 1945 r. przez Narodowe Siły Zbrojne, toczące walkę z siłami komunistycznymi, w tym regularnymi oddziałami radzieckimi. Walka owych „żołnierzy wyklętych” była o tyle trudna, iż tutejsze wojska reżimu podlegały strefie łódzkiej, dowodzonej przez samego Mieczysława Moczara. Dwór w Bystrzanowicach, odebrany właścicielom w 1945 r., niszczał - podobnie jak inne tego rodzaju obiekty. Na początku XXI w. został wykupiony od gminy Janów przez osoby prywatne, z przeznaczeniem na komfortowe miejsca noclegowe.

Źródło: slaskie.travel.

Historia

Przez 450 lat (1385−1833) w Bystrzanowicach miał swoją siedzibę ród Bystrzanowskich herbu Starykoń. W roku 1680 właścicielami ówczesnych dóbr byli Andrzej i Marcin Bystrzanowscy. Od 1783 do 1791 roku właścicielem Bystrzanowic był Sebastian Bystrzanowski, stolnik chęciński i sulejowski, który, wystawiwszy większą rezydencję w Cielętnikach, przeprowadził się tam ze swoją rodziną.

W XVIII wieku został pobudowany murowany dwór. W latach 1833−1852 w dworze rezydował Wincenty Komornicki. Kolejnym właścicielem dworu był Wincenty Krasiński (1852−1878), a po nim rodzina hrabiostwa Raczyńskich (1878−1945), a zamieszkiwał dwór zarządca ich dóbr.

W czasie powstania styczniowego i II wojny światowej okoliczne lasy służyły partyzantom za schronienie. W dworku natomiast swoją kwaterę miał „Ponury” (Jerzy Kurpiński).

Od 1945 r. do 1998 r. dwór stanowił własność Skarbu Państwa.

W 1998 roku stał się własnością prywatną. Właściciele doceniając walory historyczne obiektu, zmodernizowali go według wymogów konserwatorskich. Użyto najnowszych technologii (pompa ciepła, ogrzewanie w ścianach, wentylacja mechaniczna, klimatyzacja), ale zachowano też starą strukturę i elementy architektoniczne dworu.

Źródło: peuk.fiiz.pl

Zaktualizowano 8 miesięcy temu

Dane teleadresowe

Bystrzanowice 24
42-253 Bystrzanowice-Dwór
place
50.691000, 19.519867Skopiowano do schowka
N50º41'27.6", E19º31'11.521"Skopiowano do schowka

Cechy i udogodnienia

Parking
Miejsce/obiekt w pobliżu którego istnieje możliwość płatnego lub bezpłatnego zaparkowania samochodu.
Własność prywatna