Założenie dworsko-parkowe w Ulesiu
XIX w.
Park stanowi pozostałość zespołu dworsko-parkowego, na który składały się dwór z parkiem, staw, zabudowania gospodarcze (stajnie, obory, stodoły, stolarnia), sad, szklarnia, zielny ogród. Cały zespół, przed 1939 rokiem zajmował powierzchnię ok. 6 ha, z czego ok. 2,5 ha przypadało na park.
Sam park zachowany jest w swoich pierwotnych granicach. Ma kształt prostokąta przylegającego od południa do drogi. We wnętrzu parku czytelne są jeszcze jego wewnętrzne drogi, w tym brukowane oraz widoczne są wyznaczone ścieżki. Zachował się też układ polan przed dawnym dworem i spichlerzem. Czytelne są też ślady po stawie i piwnicach dworu. Starodrzew parku stanowią dęby, kasztanowce, jesiony, klony, lipy oraz pojedyncze egzemplarze wiązu, modrzewia, sosny i brzozy. Część starodrzewu stanowią okazy pomnikowe.
Przy zachodniej granicy parku zachował się XIX-wieczny spichlerz. Obecnie znajduje się w stanie ruiny. Dwukondygnacyjna budowla była murowana z łamanego kamienia wapiennego.
Dwór i zabudowania gospodarcze wzniesione zostały z lokalnego kamienia wapiennego, cegły i drewna.
Źródło: peuk.fiiz.pl
Na początku XIX wieku w Ulesiu znajdował się modrzewiowy dwór otoczony parkiem.
Znajdujący się tu modrzewiowy dwór spalony został w 1946 roku, a rozparcelowany majątek przejął Skarb Państwa przekazując teren i pozostałe obiekty w użytkowanie Spółdzielni Ogrodniczej.
Źródło: peuk.fiiz.pl
