Jaskinia Zimna - jaskinia zimna otwor
Jaskinia Zimna - organy t17
Jaskinia Zimna - jaskinia zimna plan
Opis

Jaskinia Zimna (Duda, Jaskinia Biała, Biała nad Łukami) to jaskinia położona w Tatrach Zachodnich we wschodnich zboczach Doliny Kościeliskiej, nieopodal turystycznie udostępnionej Jaskini Mroźnej. Ma dwa otwory wejściowe położone w skałkach Organów: dolny (główny) na wysokości 1120 metrów n.p.m. i górny (Jaskinia Biała) na wysokości 1260 metrów n.p.m.Długość jaskini wynosi 5420 metrów, a deniwelacja 176 metrów. Zajmuje ona obecnie 12. miejsce pod względem głębokości i 8. miejsce pod względem długości w Tatrach Polskich. Około 60 metrów poniżej niej znajduje się Jaskinia Naciekowa.

Jest to jedna z niewielu dużych jaskiń w Tatrach o ukształtowaniu stosunkowo poziomym. Nie ma tu zbyt wysokich kominów i głębokich studni. Charakteryzują ją liczne podziemne jeziorka i syfony.

Główny ciąg zaczyna się od obszernego otworu dolnego, z którego prowadzi pochyły korytarz (ze względu na bliskość szlaku turystycznego jest po kilkunastu metrach zagrodzony kratą) do kolejnych korytarzy Przebieralni i Wielkiej Szczeliny a następnie do sali Stara Komora (dawny koniec jaskini). Stąd ciasna szczelina wiedzie do Sali z Zapałkami. Odkrywcy użyli tu materiałów wybuchowych do usunięcia głazów blokujących przejście i zabezpieczyli niewielki fragment belkami, nazywając je zapałkami, skąd pochodzi nazwa sali.

Ciąg główny prowadzi dalej do sali Mała Komora, Jeziorka Sadystów i do dużej Salki z Przepływem z kolejnym jeziorkiem. Dalej jest Sala Strzelista i rozgałęzienie z czterema korytarzami. Trzy kończą się ślepo, natomiast główny ciąg idzie do Korytarza przed Jeziorkami i Jeziorka z Zakrętem (20 metrów długości). Następnie Błotny Korytarz opada do Ponoru. Tworzy on gliniasty lej wchłaniający wodę z Błotnego Korytarza i z głębi jaskini. Okresowo, z powodu nadmiaru wody, tworzy się jeziorko lub syfon. Za Ponorem korytarz prowadzi w górę do Sali pod Progiem, Komory nad Progiem (odchodzi stąd Kręty Korytarz długości 195 metrów) i Sali Gotyckiej z jeziorem. Idąc dalej, dochodzi się do Syfonu Zwolińskich. W syfonie korytarz zakręca i prowadzi do Komory pod Wielkim Kominem. W bok odgałęzia się korytarz do Syfonu Ogazy i Syfonu Warszawiaków, za którym się kończy.

Główny ciąg wiedzie natomiast w górę Wielkim Kominem do Czarnego Korytarza. Można tu dojść też z Komory nad Progiem przez Próg z Wantą. Czarny Korytarz prowadzi do Czarnego Komina i Czarnego Jeziorka. Można tutaj iść dalej Czarnym Korytarzem lub skręcić do Białego Korytarza. Czarny Korytarz prowadzi przez Salkę ze Stalaktytem z powrotem do Wielkiego Komina. Natomiast Biały Korytarz dochodzi do Białego Komina i Progu Masztowego. Stąd odchodzi kilka korytarzy, doprowadzających do dużej Sali Biwakowej, z której można dostać się do rozdroża nazwanego Widłami. Na wprost prowadzi z niego korytarz przez Salę za Stołem do Sali Złomisk (jest to jeden z końców jaskini). Idąc w lewo, dochodzi się do Korytarza pod Łukami i Partii pod Łukami wiodących do niewielkiej groty – Jaskini Białej – i drugiego wejścia do jaskini.

Główny ciąg prowadzi natomiast od Wideł do Sali pod Korkociągiem i Korkociągu Krakowskiego. Stąd dalej korytarz trafia do Sali Galeriowej, Korytarza Galeriowego i Sali Błotnych Wulkanów. Z sali dojść można do rozwidlenia nazwanego Ósemka. W bok prowadzi Korytarz za Ośemką. W prawo odgałęzia się Korytarz Rubinowy. Główny ciąg natomiast dochodzi do Sali Długiej. Stąd w bok przez Krakowskie Okno można dojść do dolnego Ciągu Partii Wrocławskich, a dalej do Syfonu Maurycego. Za syfon można jednak dotrzeć, idąc dalej głównym korytarzem. Dochodzi się tu do Studni Maurycego. Trawersując studnię, można dotrzeć do korytarzyków kończących się szczelinami lub do Partii za Maurycym kończących się zawaliskiem.

Źródło: wikipedia.pl

Wstęp do Tatrzańskiego Parku Narodowego

 

1) Pieszo

Na wszystkich szlakach w obrębie Tatrzańskiego Parku Narodowego (TPN) konieczne jest posiadanie ważnego biletu wstępu do TPN, również w miejscach, gdzie TPN nie prowadzi stacjonarnej sprzedaży biletów. Zmiana ta została wprowadzona odkąd udostępniono internetowy system sprzedaży biletów dostępny na stronie https://tpn.gov.pl/wstep-do-parku lub przez aplikację mobilną Skycash / Mpay albo w innym punkcie biletowym stacjonarnym - sprawdź gdzie stacjonarnie kupisz bilet do TPN.

Warto zakupić bilet przed ruszeniem w Tatry, gdyż posiadając bilet online można uniknąć kolejek przy kasach i wskazać kasjerowi już posiadany bilet. Wystarczy zapisać zakupiony bilet w formacie PDF w urządzeniu mobilnym lub wydrukować w celu okazania do kontroli.

 

Uwaga: W Dolinie ChochołowskiejDolinie Lejowej opłaty za wstęp pobiera ich właściciel, tj. Wspólnota Uprawnionych 8 Wsi z siedzibą w Witowie. Honorowane są jednak także bilety zakupione online na stronach internetowych TPN.

 

2) Rower

Turystykę rowerową w TPN można uprawiać tylko na udostępnionych do tego celu szlakach lub drogach. Większość udostępnionych tras to jednocześnie szlaki turystyczne lub drogi publiczne. Na szlakach obowiązuje zakaz poruszania się na hulajnogach, hulajnogach elektrycznych, monocyklach itp. W Dolinie Chochołowskiej za wjazd rowerem pobierana jest dodatkowa opłata.

 

3) Pies

W TPN obowiązuje zakaz wprowadzania psów, a jedynym wyjątkiem jest Dolina Chochołowska, której właścicielem jest Wspólnota Uprawnionych 8 Wsi z siedzibą w Witowie. Szlakiem prowadzącym dnem doliny do schroniska, gdzie w większości obowiązuje ochrona krajobrazowa, można wejść z psem. Z psem można również spacerować Drogą pod Reglami. Należy pamiętać, że musi on być prowadzony na smyczy!

Przyroda

Jaskinia ma stosunkowo bogatą szatę naciekową. Stalagmity, stalaktyty, polewy naciekowe i draperie występują przede wszystkim nad jeziorkami, w Czarnym Kominie i w okolicach Korytarza Galeriowego. Ściany w Białym Kominie i jego okolicach pokrywają grube pokrywy mleka wapiennego.

W jaskini znajdują się stałe jeziorka oraz duże syfony. W czasie opadów i roztopów na powierzchni tworzą się liczne okresowe jeziorka, z których największe – Ponor – osiągając długość kilkudziesięciu metrów skutecznie blokuje dostęp w głąb jaskini. Wody z jaskini odpływają do niewielkiego wywierzyska, nieco powyżej Bramy Kraszewskiego.

Jaskinia jest jednym z największych zimowisk nietoperzy w Tatrach.

Źródło: wikipedia.pl

Dostępność

Jaskinie znajdujące się na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego (TPN) nie są udostępniane do zwiedzania dla przeciętnego turysty. Taternictwo jaskiniowe w Tatrzańskim Parku Narodowym mogą uprawiać tylko osoby posiadające Kartę Taternika Jaskiniowego lub licencję TPN oraz uczestnicy kursów jaskiniowych w wyznaczonych i udostępnionych do tego celu jaskiniach lub ciągach jaskiniowych. Z ok. 800 obiektów jaskiniowych znajdujących się na terenie TPN dla taterników udostępnionych jest kilkadziesiąt jaskiń. Łączna długość ich korytarzy osiągająca prawie 58 km stanowi blisko 50% długości korytarzy wszystkich jaskiń.

Większość tych jaskiń znajduje się w Dolinie Kościeliskiej i Dolinie Małej Łąki, kilka obiektów położonych jest w Dolinie Bystrej. Są to w przeważającej części jaskinie przekraczające 100 m długości, a sześć z nich należy do najdłuższych jaskiń TPN przekraczających 1000 m długości. Listę wraz z okresami udostępniania znajdziesz w tabeli poniżej.

lista_jaskin_tpn_dla_taternikow

Tabela: Lista jaskiń udostępnionych dla taternictwa jaskiniowego.

 

Uprawianie taternictwa na terenie TPN reguluje Zarządzenie Dyrektora Tatrzańskiego Parku Narodowego w sprawie uprawiania taternictwa jaskiniowego na terenie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Taternicy jaskiniowi, jak wszyscy pozostali, są również zobowiązani do przestrzegania ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody. Więcej informacji można uzyskać na stronie TPN poświęconej taternictwu jaskiniowemu pod adresem: https://tpn.gov.pl/taternictwo-jaskiniowe

Historia

Jaskinia Zimna była znana od dawna ze względu na położenie i obszerny otwór. Pierwszymi grotołazami, którzy w 1913 r. podjęli się próby dalszego zbadania tej wówczas 127-metrowej jaskini, byli bracia Tadeusz i Stefan Zwolińscy. Do pokonania obszernego rumowiska, które blokowało dostęp do dalszych partii Jaskini Zimnej, wykorzystali w 1936 r. materiały wybuchowe (konkretnie kilogram amonitu) i pomoc dwóch robotników pracujących przy budowie kolejki na Kasprowy Wierch – Władysława Goryckiego i Karola Palucha (który pełnił funkcję „ogniomistrza”).

Zorganizowana w 1953 roku wyprawa zakopiańska dotarła do Czarnego Korytarza.

W 1954 roku wyprawa krakowska dotarła do Sali Złomisk.

W 1957 roku wyprawa wrocławska odkryła Partie Wrocławskie.

W 1965 roku wyprawa warszawska przechodzi Syfon Warszawiaków.

W latach 1984–1985 wyprawa gliwicka zbadała Partie za Maurycym.

W grudniu 2002 roku odkryto połączenie Jaskini Zimnej z niewielką grotą – Jaskinią Białą.

Źródło: wikipedia.pl

Wypadki

W Jaskini Zimnej doszło do kilku groźnych wypadków.

  • W 1958 roku wskutek zepsucia się aparatów do oddychania pod wodą jeden z płetwonurków (S. Ogaza z Krakowa) spędził 45 godzin na wąskiej półce skalnej położonej za syfonem (jego kolega z zespołu z powodu podobnej awarii nie mógł mu pomóc). Syfon nazwano Syfonem Ogazy.
  • Miesiąc później ekipie wrocławskich grotołazów przypadkiem spłonął śpiwór. Kilku uczestników wyprawy, którzy wykonywali pomiary, zostało odciętych od korytarzy prowadzących do otworu wejściowego trującym dymem. W akcji ratowniczej uczestniczyły drużyny kopalniane z Bytomia i Wieliczki, a ze względu na odwilż jednocześnie przepompowywano wodę z okolic podziemnego ponoru.
  • W 1966 roku w Syfonie Ogazy zginął R. Lebecki z Warszawy.

Źródło: wikipedia.pl

Zaktualizowano wczoraj

Dane teleadresowe

34-511 Kościelisko
place
49.249235, 19.867492Skopiowano do schowka
N49º14'57.246", E19º52'2.971"Skopiowano do schowka

Cechy i udogodnienia

Tatry Zachodnie
Trudno dostępne

Inne w kategorii: Przyroda To najbliższe atrakcje w tej samej kategorii.