Droga pod Reglami w Zakopanem

Wędrówkę można rozpocząć w Zakopanem przy prowadzącej do Kuźnic Alei Przewodników Tatrzańskich, wchodząc na czarny szlak tuż za Księżówką, jeżeli podchodzimy od Ronda Jana Pawła II. Przez pewien czas będziemy narażeni na kluczenie pomiędzy obiektami zakopiańskiego Centralnego Ośrodka Sportu (stadiony i skocznie), aby dopiero w rejonie Wielkiej Krokwi ponownie znaleźć się pod lasem. W tym celu trzeba zejść szlakiem do ul. Bronisława Czecha i wzdłuż licznych kramów z pamiątkami kierować się na zachód. Po lewej stronie miniemy kompleks skoczni narciarskich. Przechodzimy na drugą stronę jezdni i wędrujemy „korytarzem” pomiędzy ogrodzeniami. Po chwili skręcamy ostro w lewo i ścieżką prowadzącą wzdłuż wyciągu krzesełkowego na Wielką Krokiew docieramy na skraj lasu. Szlak w tym miejscu biegnie płasko, a nawet lekko się obniża. Po kilku minutach marszu dochodzimy do wylotu Doliny Białego. Znajdują się tutaj: bufet, stoisko z pamiątkami oraz toalety. Nasza ścieżka skręca w prawo. Teraz czeka nas strome podejście. W tym miejscu trzeba szczególnie uważać w czasie deszczu, ponieważ łatwo o poślizgnięcie.

Z lewej strony towarzyszy nam las, z prawej otwierają się widoki na Gubałówkę. Wkrótce mijamy tablicę pamiątkową, informującą nas, że szlak, którym wędrujemy, to dawna Żelazna Droga łącząca Dolinę Kościeliską z ośrodkiem w Kuźnicach. Po chwili mijamy wylot Doliny Spadowiec. Po ok. 15 min od wylotu Doliny Białego docieramy w rejon Doliny Ku Dziurze. Po prawej stronie znajduje się szałas, w którym przetwarzane jest owcze mleko. Możemy więc spróbować miejscowych specjałów oraz, jeśli mamy szczęście, poobserwować pasące się na pobliskiej polanie owce. Za szałasem, naprzeciwko wejścia do doliny stoi chałupa słynnego zbójnika Matei. Jest to obiekt prywatny. Warto tutaj wspomnieć, że aby zwiedzić Dolinę Ku Dziurze, nie musimy kupować biletu wstępu na teren TPN-u. W tym miejscu wejście jest bezpłatne. Nasz szlak biegnie dalej w kierunku zachodnim. Po 15 minutach docieramy do wylotu Doliny Strążyskiej. Ci, którzy nie chcą kontynuować wycieczki, mogą stąd łatwo dotrzeć docentrum Zakopanego.

Szlak czarny biegnie jednak dalej, początkowo dość stromo. Na tym odcinku towarzyszą nam dorodne, tatrzańskie buki. Wędrówka do wylotu kolejnej z dolin – Za Bramką – trwa od tego miejsca ok. 25 min. Wstęp do tej malowniczej doliny jest bezpłatny. Przed nami kilkanaście minut marszu, mijamy szlaban i dość stromą ścieżką kierujemy się w dół. W ten sposób docieramy do wylotu Doliny Małej Łąki. Chcąc jednak kontynuować wędrówkę Drogą pod Reglami (znaki czarne), nie skręcamy w stronę doliny (w lewo), tylko kierujemy się w prawą stronę. Mijamy drewniany dom i obok budki z biletami wychodzimy na parking. Stamtąd, trzymając się lewej strony, idziemy w kierunku drogi łączącej Zakopane z Kościeliskiem. Tuż przed nią skręcamy w lewo i ponownie wchodzimy na intersujący nas szlak. Stamtąd w 30 min docieramy do wylotu Staników Żlebu, którym moglibyśmy dojść na Przysłop Miętusi. Droga pod Reglami idzie jednak prosto, by po ok. 15 min znaleźć się u wylotu słynnej Doliny Kościeliskiej.

Przebieg Drogi pod Reglami:

• Wielka Krokiew, ul. Bronisława Czecha w Zakopanem, minimum wysokościowe ok. 890 m n.p.m.
• 0,9 km; 20 min – wylot Doliny Białego
• 1,3 km – wylot doliny Spadowiec
• 1,9 km; 35 min – wylot Doliny ku Dziurze, Droga do Daniela do Zakopanego
• 2,3 km; 40 min – wylot Doliny Strążyskiej
• 3,3 km – wylot Suchego Żlebu
• 3,7 km; 1:05 h – wylot Doliny za Bramką
• 4,1 km – wylot Małego Żlebka
• 4,9 km; 1:20 h – wylot Doliny Małej Łąki
• 5,3 km – przysiółek Gronik
• 6,7 km; 1:40 h – przysiółek Nędzówka
• 7 km; 1:50 h – wylot Staników Żlebu, maksimum wysokościowe 997 m n.p.m.
• 8 km; 2:00 h – wylot Doliny Kościeliskiej – Kiry, 927 m n.p.m.

Źródło: zakopane.pl / wikipedia.pl

Dawniej droga była nazywana Żelazną Drogą, ponieważ od XVIII wieku stanowiła połączenie dwóch ośrodków hutniczych. Były nią przewożone materiały (rudy, węgiel, półfabrykaty) pomiędzy ośrodkiem w Dolinie Kościeliskiej oraz Kuźnicami, w których znajdowały się huty. Była utrzymywana przez dwór w Kuźnicach i stanowiła istotne połączenie w tej okolicy. Kazimierz Przerwa-Tetmajer napisał wiersz pt. Na „Żelaznej Drodze” pod Reglami.

Pod koniec XX wieku o prawo dysponowania szlakiem zabiegały samorząd zakopiański i Tatrzański Park Narodowy. Spór został rozwiązany sądownie w 1997 – przychylnie dla samorządu. Droga pod Reglami przebiega skrajem parku narodowego, ale jest wolna od opłat. Od 2004 r. oznakowana jest kolorem czarnym. Dozwolona jest jazda rowerami. Z drogi roztaczają się widoki na Zakopane i Pogórze Gubałowskie z Gubałówką i Butorowym Wierchem.

15 października 2017 odcinek Drogi pod Reglami spod Krokwi do Murowanicy na drodze do Kuźnic został zamknięty, a następnie przestał istnieć w wyniku rozbudowy obiektów sportowych Centralnego Ośrodka Sportu w Zakopanem.

Źródło: wikipedia.pl