Gr. boj. "Chebzie" - 04. Schron bojowy nr 22
32/37
Schron artyleryjski nr 22 to jeden z najlepiej uzbrojonych i zabezpieczonych obiektów fortyfikacyjnych Obszaru Warownego „Śląsk”. Wybudowany w 1937 roku, stanowił istotny punkt oporu na linii obrony rejonu Ruda Śląska–Nowy Bytom. Organizacyjnie przynależał do grupy bojowej "Chebzie".
Potężna konstrukcja klasy odporności „E”
Obiekt zlokalizowany na wysokości 331 m n.p.m. to jednokondygnacyjny schron przeciwpancerny, zbudowany w najwyższej klasie odporności (E). O jego sile decydowało m.in. uzbrojenie oraz zastosowane elementy pancerne:
- armata przeciwpancerna wz. 36 (Bofors 37 mm),
- dwa ciężkie karabiny maszynowe wz. 30 (jeden w kopule pancernej W.I. 1938 17/21),
- ręczny karabin maszynowy.
Dodatkowo schron posiadał dwa wyjścia ewakuacyjne, które pełniły funkcję strzelnic rkm, oraz łączność optyczną skierowaną na punkt oporu „Nowy Bytom”.
Komfort i technologia na czas wojny
- Wewnątrz znajdowały się:
- mechaniczny system wentylacyjny oraz dwa ręczne wentylatory odsysania gazów prochowych,
- silnik zasilający urządzenia pomocnicze,
- pełna infrastruktura bojowa przewidziana dla obsady do 16 żołnierzy.
Losy powojenne i współczesne
Po II wojnie światowej schron nr 22 został zaadaptowany przez PKP na potrzeby obrony przeciwlotniczej. Jednak po jego porzuceniu przez kolej rozpoczął się intensywny proces dewastacji. Z obiektu zniknęły wszystkie elementy stalowe, a wnętrze zubożało do pustych ścian.
Obecnie schron jest niedostępny i zamieszkały przez osoby bezdomne. Liczne, trwałe przeróbki wskazują, że nie jest to tymczasowe zajęcie.
Znaczenie historyczne
Pomimo zniszczeń, schron bojowy nr 22 pozostaje cennym śladem militarnej historii Śląska, wpisanym do gminnej ewidencji zabytków. To obiekt, który warto zachować w pamięci – jako przykład zaawansowanej inżynierii wojskowej lat 30. XX wieku.
Schemat schronu
Rys. Schemat schronu bojowego nr 22 grupy bojowej "Chebzie".
Źródło: fortyfikacja.pl
