Tarnogórskie Centrum Kultury

Historia tego miejsca sięga połowy XIX wieku i oddanej do użytku 16 stycznia 1858 roku siedziby loży masońskiej „Silberfels”, której mistrzem był radca Górniczy, August de Boscamp-Lasopolski. Po przeniesieniu Loży do Bytomia w 1903 roku, w budynku oddano do użytku Dom Ludowy (niem. Volksheim), w którym mieściła się m.in. biblioteka i dom młodzieży, a od 1907–1908 również obszerna sala ze sceną, na której odbywały się występy wędrownych grup teatralnych, koncerty orkiestr oraz prelekcje i gościnne wykłady z literatury, rolnictwa, historii i zdrowia. W okresie międzywojennym Volksheim został przekształcony w Dom Ludowy, a podczas II wojny światowej w budynku mieścił się Teatr Miejski (niem. Stadttheater). Po wojnie w siedzibie dawnej loży urządzono Dom Kultury „Kolejarz”. W 1973 roku zabytkowy budynek rozebrano, a na jego miejscu wybudowano obecny obiekt. Pod koniec lat 90. XX wieku Dom Kultury „Kolejarz” przekształcono w działający do dziś miejski ośrodek kultury. Na fasadzie budynku w 1973 roku została zamieszczona mozaika projektu Stefana Suberlaka[w innych językach]. Instytucja w trakcie kilkunastu lat swojego istnienia była wielokrotnie przemianowywana, a jej siedzibę przebudowano, co miało wpływ na architektoniczny krajobraz Tarnowskich Gór.

W Tarnogórskim Centrum Kultury działają: Galeria "Przy TyCK", Teatr "za Lustrem", pracownie tańca, plastyki, warsztaty literackie, chóry, koło filatelistyczne; organizowane są imprezy kulturalne w tym Europejski Miting Literacki, Festiwal Tańca Nowoczesnego, Tarnogórskie Makaty Folkowe).

Źródło: wikipedia.pl