Szpital im św. Elżbiety w Białej
2295/91 z 6.12.1991







Szpital im. św. Elżbiety w Białej to jeden z najbardziej rozpoznawalnych obiektów w mieście, położony przy ulicy Moniuszki 8. Budynek, wzniesiony pod koniec XIX wieku, od ponad 120 lat pełni istotną rolę w historii opieki zdrowotnej regionu. Dziś jest własnością Zespołu Opieki Zdrowotnej w Białej i nadal stanowi ważny punkt na mapie miasta.
Historia powstania szpitala
Budowę szpitala rozpoczęto w 1895 roku, a grunt pod inwestycję ofiarował proboszcz parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, ks. Bartelmus. Dzięki zaangażowaniu lokalnej społeczności przedsięwzięcie mogło zostać zrealizowane – mieszkańcy zobowiązani byli do bezpłatnego transportu materiałów, a rzemieślnicy do nieodpłatnej pracy. Projekt stworzył architekt Dohn, a choć pierwotnie planowano wydać na budowę 45 500 marek, ostateczny koszt sięgnął aż 116 236 marek. Inwestycję sfinansowano z funduszu powiatu prudnickiego.
Uroczyste otwarcie szpitala miało miejsce w sierpniu 1896 roku. Pierwszym dyrektorem placówki został dr Reichel, a starosta Stefan von Sydow nadał mu oficjalną nazwę Szpital Powiatowy.
Funkcje i rozwój placówki
Na przestrzeni lat szpital wielokrotnie zmieniał swój status. Do 1953 roku funkcjonował jako szpital powiatowy, następnie – jako samodzielny Szpital Rejonowy. W latach 1972–1992 wchodził w skład Zespołu Opieki Zdrowotnej w Prudniku, a od 1992 roku podlegał władzom miasta i gminy Biała. Od 1999 roku działa jako Samodzielny Publiczny Zakład podlegający Starostwu Powiatowemu w Prudniku.
Ważnym momentem w jego historii było uzyskanie w 2000 roku certyfikatu jakości Centrum Monitorowania Jakości w Ochronie Zdrowia. Kolejne wyróżnienia przyszły w 2005 roku – certyfikaty ISO 14001 i ISO 9001:2000, które potwierdziły wysoki standard usług medycznych.
Szpital dziś
Szpital im. św. Elżbiety w Białej to nie tylko miejsce udzielania pomocy medycznej, ale również zabytek o dużym znaczeniu historycznym i architektonicznym. Jego ceglana bryła, charakterystyczna dla architektury końca XIX wieku, do dziś przyciąga uwagę mieszkańców i odwiedzających miasto gości. To obiekt, który łączy tradycję z nowoczesnością i wciąż odgrywa kluczową rolę w życiu lokalnej społeczności.