Rezerwat przyrody Torfowiska Doliny Izery

Rezerwat przyrody Torfowiska Doliny Izery – torfowiskowy rezerwat przyrody, który obejmuje m.in. część Hali Izerskiej, a przy jego granicy znajduje się schronisko turystyczne Chatka Górzystów. Większa część torfowisk jest porośnięta zaroślami kosodrzewiny oraz roślinnością zielną o charakterze torfotwórczym, Rosną tu, będące pod ochroną: rosiczka, widłaczek torfowy oraz sosna błotna. W rezerwacie zamieszkuje 71 gatunków ptaków, spośród których sóweczka, włachatka i czeczotka są gatunkami zagrożonymi. Wyjątkowy charakter rejonu podkreślają znajdujące się tu jedne z ostatnich w Polsce ostoje cietrzewia,

Utworzony w 2000 roku w celu ochrony roślinności torfowiskowej, zastąpił rezerwat Torfowisko Izerskie o powierzchni 44,72 ha, utworzony w 1969 dla ochrony stanowiska brzozy karłowatej (jest to jedno z trzech miejsc występowania tej rośliny w Polsce). Występują tu również kosodrzewina (jest to najniżej położone stanowisko w Polsce), jałowiec halny, bażyna czarna, malina moroszka, mchy torfowce, rosiczki, turzyce i wełnianki. Rezerwat ma powierzchnię 529,36 ha. Ciąg torfowisk typu wysokiego i przejściowego powstał na skutek dużych opadów atmosferycznych oraz stagnacji wody przy nieprzepuszczalnym podłożu, jak również wyrębu podmokłych lasów iglastych przez osadników czeskich (około XVII w.). Istniejące przed tym małe torfowiska rozrosły się (m.in. przez podniesienie się poziomu wód gruntowych), natomiast lasy nie odrodziły się.

Izerskie torfowiska zaczęły rozwijać się już pod koniec epoki lodowcowej, co sprawia, że najgłębsze pokłady osiągają wiek 11 tysięcy lat.

Obszar rezerwatu jest objęty ochroną czynną.

Model roślinności torfowiskowej występującej w rezerwacie został udostępniony w Ogrodzie Dydaktycznym Izery Trzech Żywiołów w Nadleśnictwie Świeradów w Świeradowie-Zdroju.

Źródło: wikipedia.pl / materiały promocyjne miasta