Izerskie Garby (1084 m n.p.m.)

Izerskie Garby (niem. Weisser Steinrücken, Weiss Flins) – wzniesienie o wysokości 1084 m n.p.m. w południowo-zachodniej Polsce, w Sudetach Zachodnich, w Górach Izerskich, w Wysokim Grzbiecie.

Lokalizacja
Wzniesienie położone jest w Sudetach Zachodnich, w środkowo-wschodniej części Gór Izerskich, w najwyższej centralnej części Wysokiego Grzbietu Gór Izerskich, między masywem Zielonej Kopy po zachodniej stronie a Zwaliskiem po wschodniej stronie, około 1,6 km na południe od Rozdroża Izerskiego.

Charakterystyka
Kopulasty szczyt wyrastający nieznacznie w kształcie rozległej kopuły ponad wierzchowinę Wysokiego Grzbietu. Powierzchnia wierzchowiny jest tak wyrównana, że wierzchołek w terenie jest trudno rozpoznawalny. Zbocze północne stromo opada w kierunku Izerskiego Rozdroża a południowe w kierunku doliny rzeki Kamiennej. Zbocza: zachodnie i wschodnie są połogie, prawie poziome. Na wschód od szczytu wznosi się nieco odosobnione i niższe wzniesienie Zwalisko (1047 m n.p.m.), oraz grupa skałek. Na północnych stokach wzniesienia położone są źródła Kwisy i jej dopływów oraz źródło Małej Kamiennej, a na zboczu południowym źródełka dopływów Kamiennej. Zbocza porośnięte są młodym, zdrowym lasem.

Budowa geologiczna i górnictwo
Masyw Izerskich Garbów położony jest w obrębie bloku karkonosko-izerskiego, w strefie kontaktu granitoidowego masywu karkonoskiego oraz metamorfiku izerskiego. Wzniesienie zbudowane jest z granitów i granitognejsów, południowo-wschodnia część wzniesienia zbudowana jest z granitów, a północno-zachodnia z gnejsów, a między nimi rozciąga się żyła kwarcu o barwie od białej do różowej. Na północnym zboczu, na wysokości 1080 m n.p.m. położone jest wyrobisko odkrywkowej Kopalni kwarcu „Stanisław”. Jest to najwyżej położony zakład wydobywczy w Polsce. Poniżej szczytu na północnym zboczu, na wysokości 710 m n.p.m., przy zielonym szlaku znajduje się stare wyrobisko po nieczynnym kamieniołomie kwarcu.

Źródło: wikipedia.pl